The Hepatocyte Review

سی سال از انتشار تکنیک آماده سازی سلول های کبدی جدا شده با عملکرد بالا با پرفیوژن کلاژناز کبد می گذرد. روش اصلی توصیف شده توسط بری و فرند، دستخوش تغییرات جزئی بسیاری توسط سایر کارگران شده است، و روش دو مرحله ای که توسط Seglen در سال 1976 معرفی شد، رایج ترین روش برای تهیه سوسپانسیون سلول های کبدی شده است. پیشرفت مهمی که توسط Bissell در سال 1973 معرفی شد، استفاده از سلول ها به عنوان اولین گام در کشت تک لایه بود. در دسترس بودن آماده سازی سلول های کبدی جدا شده به عنوان سلول های سوسپانسیون یا کشت بدون شک تحقیقات روی کبد را تسهیل کرده است. این در کتاب ما، منتشر شده (با دکتر گرگ باریت) در سال 1990، که روش های آماده سازی و خواص سلول های کبدی جدا شده را به تفصیل شرح می دهد، تاکید شده است. همچنین در مورد سودمندی آماده سازی برای مطالعه متابولیسم واسطه و بیگانه بیگانه، انتقال یون کلسیم، و رشد و تمایز سلول های کبدی در فرهنگ بحث شد. این کتاب همچنین به طور خلاصه به طیف وسیعی از تکنیک‌های تخصصی، از جمله فیوژن پری، شکنش درون سلولی، پیوند، انجماد و اندازه‌گیری pH درون سلولی اشاره کرده است. اگرچه روش‌های استاندارد برای دستکاری سلول‌های کبدی در ده سال اخیر تغییر زیادی نکرده است، اما بدون شک اصلاح شده‌اند. این امر به ویژه در مورد تکنیک های کشت سلول های کبدی، انجماد، و حتی برای تهیه سوسپانسیون سلول های کبدی، که در حال حاضر امکان استفاده از آنزیم های خالص شده وجود دارد، صدق می کند. همچنین تاکید بسیار بیشتری بر استفاده و مطالعه سلول های کبدی انسان، به ویژه در زمینه فارماکولوژی و درمان وجود دارد.

It is thirty years since the technique of high-yield preparation of isolated hepatocytes, by collagenase perfusion of the liver, was published. The original method described by Berry and Friend has undergone many minor modifications by other workers, and the two-step procedure introduced by Seglen in 1976 has become the most frequent way to prepare hepatocyte suspensions. An important development introduced by Bissell in 1973 was the use of the cells as the first step in monolayer culture. The availability of the isolated hepatocyte preparation as cells in suspension or culture has undoubtedly facilitated research on the liver. This was emphasised in our book, published (with Dr. Greg Barritt) in 1990, which described in detail methods of preparation and the properties of the isolated hepatocytes. It also discussed the usefulness of the preparation for the study of intermediary and xenobiotic metabolism, calcium ion transport, and the growth and differentiation of hepatocytes in culture. The book also touched briefly on a range of specialised techniques, including peri fusion, subcellular fractionation, transplantation, cryopreservation and measurement of intracellular pH. Although standard procedures for the manipulation of hepatocytes have not changed a great deal in ten years, they have undoubtedly been refined. This applies particularly to hepatocyte culture techniques, cryopreservation, and even to preparation of hepatocyte suspensions, where it is now feasible to use purified enzymes. There is also much more emphasis on the use and study of human hepatocytes, particularly in the field of pharmacology and therapeutics.