The Great Music City: Exploring Music, Space and Identity

در دهه 1960، زمانی که اصالت‌گرایی بر شهر نیویورک حاکم شد، جین جاکوبز پیش‌بینی کرد که این شهر به بازیگر واقعی سیستم جهانی تبدیل خواهد شد. در واقع، در قرن بیست و یکم می توان مقایسه های معناداری بین شهرها نسبت به ملت ها و دولت ها انجام داد. این کتاب بر اساس مطالعات موردی ملبورن، آستین و برلین، اولین مطالعه عمیقی است که تجزیه و تحلیل آکادمیک و صنعتی پدیده شهرهای موسیقی را ترکیب می کند. با استفاده از چهار الگوریتم مشخص به‌عنوان معیار، تز شهرهای خلاق ریچارد فلوریدا را مورد بازجویی قرار می‌دهد و هم‌افزایی بسیار مورد نیاز جامعه‌شناسی شهری و موسیقی‌شناسی را با میانجی‌گری لنز روزنامه‌نگاری به کار می‌برد. با تکیه بر کارهای مهم رابرت پارک، لوئیس مامفورد و جین جاکوبز، استدلال می‌شود که روزنامه‌نگاران برندهای فرهنگی و نظریه‌پردازان خیابانی هستند که رویکرد قوم‌نگاری آنها بینش‌های انتقادی را در مورد اجتماعی بودن شهری در فعالیت‌های موسیقی ارائه می‌دهد.

In the 1960s, as gentrification took hold of New York City, Jane Jacobs predicted that the city would become the true player in the global system. Indeed, in the 21st century more meaningful comparisons can be made between cities than between nations and states. Based on case studies of Melbourne, Austin and Berlin, this book is the first in-depth study to combine academic and industry analysis of the music cities phenomenon. Using four distinctly defined algorithms as benchmarks, it interrogates Richard Florida’s creative cities thesis and applies a much-needed synergy of urban sociology and musicology to the concept, mediated by a journalism lens. Building on seminal work by Robert Park, Lewis Mumford and Jane Jacobs, it argues that journalists are the cultural branders and street theorists whose ethnographic approach offers critical insights into the urban sociability of music activity.