The great English final 1953: cup, coronation & Stanley Matthews

فینال جام حذفی 1953 بین بلکپول و بولتون واندررز همه چیز داشت: هفت گل، یک بازگشت دراماتیک و در استنلی متیوز، یک قهرمان افسانه ای. شصت سال بعد، این بازی افسانه ای نشان دهنده یک عصر طلایی است - سالی که ملکه الیزابت دوم تاج گذاری کرد و یک اکسپدیشن بریتانیایی اورست را فتح کرد. ریاضت اقتصادی، با فروش تلویزیونی قبل از تاجگذاری، فینال جام حذفی را بیش از هر زمان دیگری به خانه ها برد. در سال 1953، بریتانیا به ارزش‌های قدیمی که متیوز مظهر آن بود، چسبید، در حالی که خود را برای عصر جدید مصرف‌کننده تحت رهبری پادشاه جوان خود آماده می‌کرد. فوتبال در آستانه تغییری مشابه بود. پنج ماه بعد، تیم انگلیس توسط مجارستان از هم پاشید و بازی ملی دیگر هرگز مثل سابق نخواهد بود. با این حال، فینال جام حذفی 1953 برای همیشه زنده خواهد ماند.

The 1953 FA Cup Final between Blackpool and Bolton Wanderers had everything: seven goals, a dramatic comeback and, in Stanley Matthews, a fairytale hero. Sixty years on, this legendary game has come to represent a golden age—the year when Queen Elizabeth II was crowned and a British expedition conquered Everest.The Great English Final looks at the cultural importance of the match as Britain broke free from post-war austerity, with pre-Coronation television sales taking the Cup Final into more homes than ever before. In 1953, Britain clung to the old-fashioned values epitomised by Matthews while bracing itself for a new consumer-driven age under its young monarch. Football was on the threshold of similar change. Five months later, the England team would be torn apart by Hungary and the national game would never be the same again. Yet the 1953 FA Cup Final would live forever.