The Gnostics: The First Christian Heretics

عرفان نامی است که به مکاتب دینی مختلفی داده شده است که در قرن های اول پس از میلاد مسیح گسترش یافت و تقریباً شکل غالب مسیحیت شد، اما در نهایت توسط مسلمانان بدعت نامیده شد. کلیسای مسیحی در حال ظهور تاریخ طولانی و متنوع گنوسیزم در اینجا بازگو می شود، و همچنین دلایلی برای تداوم ارتباط آن در امروز. اگرچه برخی از باورهای گنوسی به جریان اصلی مسیحیت نزدیک هستند، برخی دیگر که در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرند عبارتند از این که جهان ناقص است، زیرا توسط خدای شیطانی خلق شده است که دائماً با خدای راستین و خوب در حال جنگ بود. که مسیح و شیطان برادر بودند. که تناسخ وجود دارد. و اینکه زنان با مردان برابرند. همچنین تأثیری که گنوستیک ها بر رنسانس، روشنگری، کارل یونگ روانشناس، اگزیستانسیالیست ها، جنبش عصر جدید، و نویسندگان گوناگونی مانند ویلیام بلیک، دبلیو بی. ییتس، آلبر کامو و فیلیپ کی دیک داشتند، پوشش داده شده است.

Gnosticism is the name given to various religious schools that proliferated in the first centuries after Christ, nearly becoming the dominant form of Christianity, but eventually branded as heretical by the emerging Christian church. The long and diverse history of Gnosticism is recounted here, as well as reasons for its continued relevance today. Although some Gnostic beliefs are close to mainstream Christianity, others examined here include that the world is imperfect because it was created by an evil god who was constantly at war with the true, good God; that Christ and Satan were brothers; that reincarnation exists; and that women are the equal of men. Also covered is the influence Gnostics had on the Renaissance, the Enlightenment, the psychologist Carl Jung, the Existentialists, the New Age movement, and writers as diverse as William Blake, W. B. Yeats, Albert Camus, and Philip K. Dick.