The Girls

هیگینز در گفتن خود از خشونت آهسته غم و اندوه، در گیج دگرگونی و انحراف ذهن سالم از یک لحظه فاجعه از هیچ چیزی دریغ نمی کند... یک عمل انفجاری دقیق، The Girls در همان زمان که روح بقا را بالا می برد، پایه های یک نویسنده با استعداد را برملا می کند. کیت هولدن، نویسنده در پوست من

در سال 2005، کلویی هیگینز هفده ساله بود. او و مادرش، روندا، در خانه ماندند تا بتواند برای امتحاناتش تجدید نظر کند در حالی که دو خواهر کوچکترش کارلی و لیزا با پدرشان به اسکی می‌رفتند. در راه بازگشت از سفر، خودروی آنها از بزرگراه منحرف شد، به پهلو واژگون شد و شعله های آتش گرفت. هر دو خواهرش کشته شدند. پدرشان تنها با جراحات جزئی از تصادف دور شد.

این کتاب درباره اتفاقات بعدی است.

در خاطره‌ای با قدرت نفس‌گیر، کلویی هیگینز عواقب دلخراش آن روز وحشتناک را توصیف می‌کند. داستان غم و اندوه و آموختن ترک است...

'Higgins spares nothing in her telling of the slow violence of grief, in the puzzlement of transformation and the skewing of sound mind from one instant of catastrophe...An exacting act of detonation, The Girls bares a talented writer's foundations at the same time as it raises the spirit of survival.' Kate Holden, author of In My Skin

In 2005, Chloe Higgins was seventeen years old. She and her mother, Rhonda, stayed home so that she could revise for her exams while her two younger sisters Carlie and Lisa went skiing with their father. On the way back from their trip, their car veered off the highway, flipped on its side and burst into flames. Both her sisters were killed. Their father walked away from the accident with only minor injuries.

This book is about what happened next.

In a memoir of breathtaking power, Chloe Higgins describes the heartbreaking aftermath of that one terrible day. It is a story of grieving, and learning to leave...