دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Clemantine Wamariya. Elizabeth Weil
سری:
ISBN (شابک) : 9780451495341
ناشر: Crown Publishing
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
کلمات کلیدی مربوط به کتاب دختری که با مهره لبخند زد: داستانی از جنگ و آنچه پس از آن می آید: غیرداستانی، بیوگرافی، زندگی نامه، جنگ، آفریقا، جنایت، زنان، پناهنده، پناهندگان
در صورت تبدیل فایل کتاب The Girl Who Smiled Beads: A Story of War and What Comes After به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دختری که با مهره لبخند زد: داستانی از جنگ و آنچه پس از آن می آید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پرفروشترین کتاب نیویورک تایمز • «طرح ارائه شده توسط کیهان پر از گرسنگی، جنگ و تجاوز جنسی بود. من نمیتوانم – نمیتوانم – در آن داستان زندگی کنم.» کلمانتین واماریا شش ساله بود که مادر و پدرش با زمزمه شروع به صحبت کردند، وقتی همسایه ها ناپدید شدند و وقتی صداهای بلند و زشتی را شنید که برادرش گفت رعد و برق بود. در سال 1994، او و خواهر پانزده ساله اش، کلر، از کشتار رواندا گریختند و شش سال بعد را به مهاجرت از هفت کشور آفریقایی گذراندند، در جستجوی امنیت - همیشه گرسنه، زندانی و مورد آزار، تحمل و فرار از کمپ های پناهندگان، یافتن چیزهای غیرمنتظره. مهربانی، شاهد ظلم غیرانسانی آنها نمی دانستند که پدر و مادرشان مرده اند یا زنده اند. وقتی کلمانتین دوازده ساله بود، به او و خواهرش وضعیت پناهندگی در ایالات متحده اعطا شد. در آنجا، در شیکاگو، زندگی آنها از هم جدا شد. گرچه پیوند آنها ناگسستنی باقی ماند، کلر، که برای مدت طولانی از کلمانتین محافظت کرده بود، مادری مجرد بود که برای تامین مخارج زندگی خود تلاش می کرد، در حالی که کلمانتین توسط خانواده ای پذیرفته شد که او را به عنوان خانواده خود بزرگ کردند. به نظر میرسید که او در رویای آمریکایی زندگی میکرد: رفتن به مدرسه خصوصی، شروع به تشویق و در نهایت فارغالتحصیلی از دانشگاه ییل. با این حال، سالهایی که کمتر از انسان با او رفتار میشد، گرسنگی و مرگ را نمیتوان پاک کرد. او در همان زمان احساس می کرد شش ساله و صد ساله است. در The Girl Who Smiled Beads، کلمانتین ما را تحریک می کند تا فراتر از برچسب "قربانی" نگاه کنیم و قدرت تخیل را برای گذر از حتی عمیق ترین آسیب ها و پس لرزه ها تشخیص دهیم. ویرانگر و در عین حال زیبا، و به شدت اصیل، گواهی قدرتمندی بر تعهد او به ساختن زندگی بر اساس شرایط خودش است.
NEW YORK TIMES BESTSELLER • “The plot provided by the universe was filled with starvation, war and rape. I would not—could not—live in that tale.” Clemantine Wamariya was six years old when her mother and father began to speak in whispers, when neighbors began to disappear, and when she heard the loud, ugly sounds her brother said were thunder. In 1994, she and her fifteen-year-old sister, Claire, fled the Rwandan massacre and spent the next six years migrating through seven African countries, searching for safety—perpetually hungry, imprisoned and abused, enduring and escaping refugee camps, finding unexpected kindness, witnessing inhuman cruelty. They did not know whether their parents were dead or alive. When Clemantine was twelve, she and her sister were granted refugee status in the United States; there, in Chicago, their lives diverged. Though their bond remained unbreakable, Claire, who had for so long protected and provided for Clemantine, was a single mother struggling to make ends meet, while Clemantine was taken in by a family who raised her as their own. She seemed to live the American dream: attending private school, taking up cheerleading, and, ultimately, graduating from Yale. Yet the years of being treated as less than human, of going hungry and seeing death, could not be erased. She felt at the same time six years old and one hundred years old. In The Girl Who Smiled Beads, Clemantine provokes us to look beyond the label of “victim” and recognize the power of the imagination to transcend even the most profound injuries and aftershocks. Devastating yet beautiful, and bracingly original, it is a powerful testament to her commitment to constructing a life on her own terms.