The Geopolitics of Xi Jinping’s Chinese Dream: Problems and Prospects

نگریستن به روابط کنونی چین با همسایگان در ساحل شرق آسیا از دیدگاه ژئوپلیتیک و کلان تاریخی، ما را قادر می سازد تا چشم انداز کنونی چین را برای پیشبرد \"ظهور صلح آمیز\" آن ارزیابی کنیم. امروز حزب حاکم کمونیست چین (CPC) رویای چینی را بیان می کند که عصر جدیدی از برتری آسیایی را برای تطبیق با خاطره چین از دوران طلایی گذشته متصور است. برای تحقق این رویا، چین به دنبال برتری ژئوپلیتیکی در ساحل شرق آسیا است. با قضاوت بر اساس اهداف سیاست خارجی و رفتاری که شی جین پینگ دنبال می کند، به نظر می رسد چین بر اساس منافع اصلی خود بر منطقه حکومت می کند، حتی زمانی که این امر ممکن است از سایر کشورها بخواهد که از حقوق و امتیازات قانونی قانونی خود چشم پوشی کنند. از زمانی که منطقه مرکزی آسیای شرقی، تمدن چین را به وجود آورد، این هسته چرخه هایی از تحکیم و تجزیه سیاسی را تجربه کرده است. اگرچه بخش های بزرگی از حاشیه قاره در هسته گنجانده شد، عوامل ژئوپلیتیکی که امروزه مرتبط هستند مانع از تسخیر حاشیه دریایی شد. دولت های شبه جزیره ای و مجمع الجزایری در حاشیه دریای شرق آسیا دوباره به طور جداگانه در برابر تلاش های چینی ها محافظت می کنند یا موازنه می کنند. این به استراتژی متعادل کردن مجدد ایالات متحده کمک می کند و تلاش چین برای حذف نفوذ استراتژیک ایالات متحده از منطقه را ناکام می گذارد. در مواجهه با مقاومت فزاینده، چین باید تلاش کند تا با قدرت بیشتر بر این مقاومت غلبه کند یا جاه طلبی های خود را اصلاح کند. محدودیت‌های سیاسی داخلی ممکن است سازش را برای پکن دشوار کند، حتی اگر فشار بیشتر برای برتری ژئوپلیتیکی فقط هزینه‌ها و خطرات بیشتری را بدون بهبود چشم‌انداز موفقیت نهایی نوید می‌دهد.

Viewing China's current relations with neighbours in the East Asian littoral from geopolitical and macrohistorical perspectives enables us to evaluate China's current prospects for advancing its "peaceful rise". Today the ruling Communist Party of China (CPC) articulates a Chinese Dream that envisions a new age of Asian predominance to match China's memory of past golden ages. To realize this dream, China seeks geopolitical predominance in the East Asian littoral. Judging from the foreign policy goals and behaviour pursued by Xi Jinping, China appears likely to govern the region according to its core interests even when this may require other states to give up their lawful sovereign rights and prerogatives. Ever since the East Asian core region birthed Chinese civilization, this core has experienced cycles of political consolidation and disintegration. Although large swathes of the continental periphery were incorporated into the core, geopolitical factors that remain relevant today prevented the conquest of the maritime periphery. Peninsular and archipelagic states in East Asia's maritime periphery are again individually hedging or counterbalancing against Chinese efforts. This aids U.S. rebalancing strategy and frustrates China's effort to remove U.S. strategic influence from the region. Faced with mounting resistance, China must attempt to overcome this resistance with stepped up forcefulness or modify its ambitions. Domestic political constraints may make it difficult for Beijing to compromise, even though pushing harder for geopolitical predominance promises only greater costs and risk without improving prospects for ultimate success.