The Geometry of Spacetime: An Introduction to Special and General Relativity

در سال 1905، آلبرت انیشتین یک نظریه انقلابی - نسبیت خاص - برای توضیح برخی از دردسرسازترین مشکلات در فیزیک فعلی در مورد الکترومغناطیس و حرکت ارائه کرد. بلافاصله پس از آن، هرمان مینکوفسکی نسبیت خاص را اساساً به عنوان یک ساختار هندسی جدید برای فضازمان بازنویسی کرد. این ایده ها موضوع قسمت اول کتاب است. بخش دوم مفاهیم اصلی نسبیت عام اینشتین را به عنوان یک نظریه گرانش که ریشه در هندسه دیفرانسیل سطوح دارد، توسعه می دهد. نویسنده به بررسی نحوه نگرش یک ناظر به جهان و چگونگی همکاری یک جفت ناظر برای به دست آوردن دانش عینی از جهان می پردازد. او با استفاده از هندسه فضا-زمان به عنوان مضمون وحدت بخش کتاب سعی کرده است که هم نظریه عام و هم نظریه خاص را در بر گیرد. برای خواندن آن، شخص فقط به یک دوره اول در جبر خطی و حساب دیفرانسیل و انتگرال و آشنایی با کاربردهای فیزیکی حساب نیاز دارد.

In 1905, Albert Einstein offered a revolutionary theory - special relativity - to explain some of the most troubling problems in current physics concerning electromagnetism and motion. Soon afterwards, Hermann Minkowski recast special relativity essentially as a new geometric structure for spacetime. These ideas are the subject of the first part of the book. The second part develops the main implications of Einstein's general relativity as a theory of gravity rooted in the differential geometry of surfaces. The author explores the way an individual observer views the world and how a pair of observers collaborates to gain objective knowledge of the world. He has tried to encompass both the general and special theory by using the geometry of spacetime as the unifying theme of the book. To read it, one needs only a first course in linear algebra and multivariable calculus and familiarity with the physical applications of calculus.