The Genius of Language: Fifteen Writers Reflect on Their Mother Tongue

پانزده نویسنده برجسته به درخواست وندی لسر ویراستار برای مقاله‌های اصلی درباره موضوع زبان پاسخ دادند - مقاله‌ای که با آن بزرگ شدند و انگلیسی که در آن می‌نویسند. علی‌رغم فرضیات آمریکایی در مورد گفتمان مودبانه چینی، امی تان معتقد است که هیچ چیز محتاطانه ای در مورد زبان چینی که او با آن بزرگ شده است. لئونارد مایکلز تا پنج سالگی فقط به زبان ییدیش صحبت می‌کرد و هنوز ردپای آن را در نوشته‌های انگلیسی‌اش یافت. لوک سانته بلژیکی الاصل عاشق تن تن فرانسوی و سارتر خود بود، اما فقط به زبان انگلیسی توانست «کلمات یک هجا» را بیابد که بارها و ایستگاه های اتوبوس آمریکایی را تداعی کند. و اگرچه لوئیس بیگلی به زبان انگلیسی رمان می‌نویسد و اعضای خانواده را به زبان لهستانی خطاب می‌کند، اما همچنان با همسرش فرانسوی صحبت می‌کند - زبان خواستگاری آنها. این مقالات به اندازه رویاهای خود صمیمی، به عنوان یک هویت پنهانی خصوصی، غرور، درد و لذت نویسندگان را از یادگیری زبانی جدید، بازبینی زبان قدیمی و آشتی دادن شادی ها و ... را بررسی و آشکار می کند.

Fifteen outstanding writers answered editor Wendy Lesser's call for original essays on the subject of language--the one they grew up with, and the English in which they write.Despite American assumptions about polite Chinese discourse, Amy Tan believes that there was nothing discreet about the Chinese language with which she grew up. Leonard Michaels spoke only Yiddish until he was five, and still found its traces in his English language writing. Belgian-born Luc Sante loved his French Tintin and his Sartre, but only in English could he find "words of one syllable" that evoke American bars and bus stops. And although Louis Begley writes novels in English and addresses family members in Polish, he still speaks French with his wife--the language of their courtship. As intimate as one's dreams, as private as a secret identity, these essays examine and reveal the writers' pride, pain, and pleasure in learning a new tongue, revisiting an old one, and reconciling the joys and...