The Genetic Code and the Origin of Life

افکار اولیه در مورد RNA و منشا حیات تأثیر کامل نقش اساسی اسیدهای نوکلئیک در سیستم های بیولوژیکی توسط جامعه تحقیقاتی در دهه 1950 به شدت نشان داده شد. اگرچه اوری و همکارانش DNA را به‌عنوان ماده ژنتیکی مسئول تبدیل باکتری‌ها در سال 1944 شناسایی کردند، اما در اوایل دهه 1950 بود که آزمایش‌های هرشی-چیز نشان‌دهنده مستقیم‌تری از این نقش بود. سرانجام، مارپیچ دوگانه DNA ساختاری که توسط واتسون و کریک در سال 1953 پیشنهاد شد، به وضوح یک چارچوب ساختاری برای نقش DNA به عنوان حامل اطلاعات و به عنوان یک مولکول ایجاد کرد که می تواند همانندسازی لازم برای سلول های دختر را انجام دهد. تحقیقاتی که کورنبرگ و همکارانش در اواسط دهه 1950 ادامه دادند، بر بیوشیمی و آنزیم شناسی همانندسازی DNA تأکید داشتند. در همان زمان، علاقه فزاینده ای به نقش RNA وجود داشت. کشف سال 1956 توسط دیوید دیویس و من نشان داد که پلی‌آدنیلیک اسید و پلی‌اوریدیلیک اسید می‌توانند یک مولکول RNA دو مارپیچ را تشکیل دهند، اما تا حدودی با DN A متفاوت است. متعاقباً تعداد زیادی آزمایش با پلی‌ریبونوکلئوتیدهای مصنوعی انجام شد که نشان داد RNA می‌تواند حتی تشکیل دهد. ساختارهای مارپیچی پیچیده تر که در آن ویژگی پیوند هیدروژنی عنصر کلیدی در تعیین ترکیب مولکولی بود. در نهایت، در I960، 1 می تواند نشان دهد که امکان ساخت یک مارپیچ هیبریدی وجود دارد.

Early Thoughts on RNA and the Origin of Life The full impact of the essential role of the nucleic acids in biological systems was forcefully demonstrated by the research community in the 1950s. Although Avery and his collaborators had identified DNA as the genetic material responsible for the transformation of bacteria in 1944, it was not until the early 1950s that the Hershey-Chase experiments provided a more direct demonstration of this role. Finally, the structural DNA double helix proposed by Watson and Crick in 1953 clearly created a structural frame­ work for the role of DNA as both information carrier and as a molecule that could undergo the necessary replication needed for daughter cells. Research continued by Kornberg and his colleagues in the mid-1950s emphasized the biochemistry and enzymology of DNA replication. At the same time, there was a growing interest in the role of RNA. The 1956 dis­ covery by David Davies and myself showed that polyadenylic acid and polyuridylic acid could form a double-helical RNA molecule but that it differed somewhat from DN A A large number of experiments were subsequendy carried out with synthetic polyribonucleotides which illustrated that RNA could form even more complicated helical structures in which the specificity of hydrogen bonding was the key element in determining the molecular conformation. Finally, in I960,1 could show that it was possible to make a hybrid helix.