The Genesis of Lachmann’s Method

تا دوره مدرن، بازتولید متون مکتوب نیاز به رونویسی دستی از نسخه های قبلی داشت. این فرآیند دست و پا گیر ناگزیر خطاهایی ایجاد کرد و شناسایی قرائت های اصلی در بین نسخه های متعدد را به طور فزاینده ای دشوار کرد. روش لاخمن - که با کارل لاخمان (1851-1793) کلاسیک نویس آلمانی مرتبط است - هدف آن ارائه روشی علمی و سیستماتیک برای استاندارد کردن انتقال متون باستانی برای محققان بود. اگرچه این دستورالعمل‌ها برای تجزیه و تحلیل اغلب به چالش کشیده می‌شدند، اما برای سال‌ها ارزش پارادایماتیکی را در زبان‌شناسی حفظ کردند. در سال 1963، فیلسوف ایتالیایی، سباستیانو تیمپانارو، اولین کسی بود که با انتشار خود، La genesi del metodo del Lachmann، تاریخچه و محدودیت های نظریه گسترده لاخمان را به طور عمیق تجزیه و تحلیل کرد.

این اثر مهم. که شهرت بین المللی تیمپانارو را به ارمغان آورد، اکنون در اولین ترجمه انگلیسی آن ظاهر می شود. پیدایش روش لاخمان به بررسی منشأ، توسعه و اعتبار مدل لاخمن و همچنین ارتباط آن با خود لاخمن می پردازد. این یک اثر اساسی در تاریخ و روش‌های فیلولوژی است، و ترجمه گلن دبلیو ماست این مطالعه اساسی را در دسترس مخاطبان انگلیسی زبان قرار می‌دهد. این کتاب که استعداد فوق‌العاده تیمپانارو را به‌عنوان یک منتقد متن و محقق در سطح جهانی آشکار می‌کند، برای کلاسیک‌ها، منتقدان متن، محققان کتاب مقدس، مورخان علم و نظریه‌پردازان ادبی ضروری است.

Until the modern period, the reproduction of written texts required manual transcription from earlier versions. This cumbersome process inevitably created errors and made it increasingly difficult to identify the original readings among multiple copies. Lachmann's method—associated with German classicist Karl Lachmann (1793-1851)—aimed to provide scholars with a scientific, systematic procedure to standardize the transmission of ancient texts. Although these guidelines for analysis were frequently challenged, they retained a paradigmatic value in philology for many years. In 1963, Italian philologist Sebastiano Timpanaro became the first to analyze in depth the history and limits of Lachmann's widely established theory with his publication, La genesi del metodo del Lachmann.

This important work, which brought Timpanaro international repute, now appears in its first English translation. The Genesis of Lachmann's Method examines the origin, development, and validity of Lachmann's model as well as its association with Lachmann himself. It remains a fundamental work on the history and methods of philology, and Glenn W. Most's translation makes this seminal study available to an English-speaking audience. Revealing Timpanaro's extraordinary talent as a textual critic and world-class scholar, this book will be indispensable to classicists, textual critics, biblical scholars, historians of science, and literary theorists.