ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب The Garden Party and Sixpence

دانلود کتاب پارتی باغ و شش پنس

The Garden Party and Sixpence

مشخصات کتاب

The Garden Party and Sixpence

دسته بندی: خارجی: انگلیسی
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 68 
زبان: English 
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 37,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب پارتی باغ و شش پنس: زبان‌ها و زبان‌شناسی، انگلیسی، کتاب‌های خواندن اقتباسی، سطح B1.1 / A2-B1 / Pre-Intermediate



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 12


در صورت تبدیل فایل کتاب The Garden Party and Sixpence به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب پارتی باغ و شش پنس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب پارتی باغ و شش پنس

Helbling Readers Classics. دو داستان کوتاه از کاترین منسفیلد.
کتاب صوتی کامل (ضبط صوتی - اینجا)، مقاله ای در مورد نویسنده، تصاویر رنگی و تمرین ها. 69 صفحه
کاترین منسفیلد) یک داستان کوتاه نیوزلندی و انگلیسی، مشهورترین نویسنده نیوزیلندی در خانواده یک بانکدار نیوزیلندی است. پدر او، هارولد بوچمپ، رئیس بانک نیوزلند بود و به عنوان شوالیه لقب گرفت. در سال 1893، خانواده به Karori نقل مکان کردند، جایی که نویسنده آینده دوران کودکی خود را گذراند. او این زمان را به عنوان شادترین به یاد آورد. خاطرات بعداً الهام بخش او برای نوشتن داستان «پرلود» شد (Eng. Prelude, 1918). در سال 1902، کاترین به لندن نقل مکان کرد و از سال 1902 تا 1906 در کالج کوئینز تحصیل کرد. پس از بازگشت، او شروع به نوشتن رمان کرد. با بازگشت به خانه، او می خواست یک ویولن سل حرفه ای شود، اما جرات نکرد ممنوعیت پدرش را بشکند و وارد دانشکده فنی ولینگتون شد. او که از سبک زندگی استانی نیوزلند خسته شده بود، در سال 1908 به لندن بازگشت.
در لندن، او به سرعت به سبک زندگی غیرمتعارفی که بسیاری از نویسندگان و هنرمندان آن دوران زندگی می کردند، روی آورد. او با پول کمی ملاقات کرد، ازدواج کرد و شوهر اولش جورج باودن را در عرض سه هفته ترک کرد. تقریباً در همان زمان، او از یک دوست خانوادگی نیوزیلندی (گارنت تروول، نوازنده حرفه ای ویولن سل) باردار شد و مادرش او را به باواریا فرستاد.
او در سال 1909 سقط جنین کرد. پس از بازگشت او به انگلستان، آثار او توجه ناشران متعددی را به خود جلب کرد و نام مستعار کاترین منسفیلد (نام خانوادگی مادربزرگش) را برای انتشار اولین مجموعه داستان کوتاه خود به نام در یک بازنشستگی آلمانی در سال 1911 برگزید. تقریباً در این زمان، او به سوزاک مبتلا شد، رویدادی که باعث درد آرتریت او تا آخر عمر شد و باعث شد که خود را یک زن \"کثیف\" ببیند. یک داستان سبک وزن را به مجله جدید آوانگارد ریتم ارائه کرد. این داستان توسط ویراستار و منتقد ادبی مشهور جان میدلتون موری رد شد و او خواستار چیزی جدی‌تر شد. منسفیلد با \"زن در فروشگاه\" پاسخ داد، داستانی درباره قتل و بیماری روانی که موری آن را \"بهترین داستانی که تا به حال برای ریتم ارسال شده\" نامید.
زندگی و کار او تغییر کرد. برای همیشه پس از مرگ برادرش، یک سرباز، در طول جنگ جهانی اول. او از این رویداد و تجربیات مرتبط با آن چنان شوکه شده بود که کار او تبدیل به خاطرات نوستالژیک دوران کودکی آنها در نیوزلند شد. او در این سالها با نویسندگانی مانند دی.اچ لارنس، ویرجینیا وولف، او. هاکسلی دوست شد و بین مجموعه اول و دوم خود به نوشتن ادامه داد (پرلود، 1918)، به ندرت آثار خود را منتشر کرد و افسرده شد. هنگامی که در سال 1917 به بیماری سل مبتلا شد، سلامتی او به دلیل یک حمله تقریباً کشنده از جنب وخیم تر شد. او شروع به نوشتن مشهورترین آثار خود در حالی که پس از یک خونریزی داخلی شدید در حال مبارزه با بیماری بود، کرد.
او در سال 1918 با موری ازدواج کرد.
خانم بریل، داستانی در مورد زنی شکننده است که زندگی زودگذری همراه با مشاهده و لذت های ساده را در پاریس می گذراند و منسفیلد را به یکی از برجسته ترین نویسندگان تبدیل کرد. دوران مدرن پس از انتشار این داستان در سال 1920 در مجموعه Bliss. داستان کوتاهی که مجموعه به نام آن نامگذاری شده است نیز مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. پس از آن مجموعه ای به همان اندازه تحسین شده The Garden Party منتشر شد که در سال 1922 منتشر شد. tuberculosis. در فوریه 1922، او با ایوان منوخین، پزشک روسی مشورت کرد. درمان \"انقلابی\" او، که شامل بمباران طحال او با اشعه ایکس بود، باعث شد که منسفیلد دچار گرگرفتگی و بی حسی در پاهایش شود.
در اکتبر 1922، منسفیلد به موسسه توسعه هماهنگ انسان، که توسط جی. گورجیف در فونتنبلو (فرانسه) سازماندهی شده است. در فونتنبلو علیرغم رو به زوال سلامتی اش به نوشتن ادامه داد. پس از انتشار دو جلد دیگر، یکی با شعر و دیگری با داستان کوتاه، منسفیلد در ژانویه 1923 دچار خونریزی ریوی شد و بر اثر آن درگذشت. در گورستان آون دفن شد.
منسفیلد نویسنده ای پرکار در سال های اخیر بوده است و بسیاری از نثرها و شعرهای او در زمان مرگش منتشر نشده باقی مانده است. موری وظیفه ویرایش و انتشار نوشته‌هایش را بر عهده گرفت.
کوشش‌های او منجر به تولید دو جلد داستان کوتاه دیگر در سال 1923 (آشیانه کبوتر) و در سال 1924 (چیزی کودکانه - چیزی شد). کودکانه)، مجموعه شعر «آلوئه» (آلوئه)، مجموعه آثار انتقادی (رمان و رمان نویس).

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Helbling Readers Classics. Два рассказа Кэтрин Мэнсфилд.
Книга с полным текстом аудиозаписи (аудиозапись - здесь), статьей об авторе, цветными иллюстрациями и упражнениями. 69 pages.
Кэтрин Мэнсфилд (англ. Katherine Mansfield, собственно Кэтлин Бошан, англ. Kathleen Beauchamp, 14 октября 1888, Веллингтон, Новая Зеландия — 9 января 1923, Фонтенбло, Франция) — новозеландская и английская писательница-новеллистка, самый знаменитый писатель Новой Зеландии.
Биография
Кэтрин Мэнсфилд родилась в 1888 году в семье новозеландского банкира. Её отец Гарольд Бошан (англ. Harold Beauchamp) был председателем правления Банка Новой Зеландии (англ. Bank of New Zealand), ему был присвоен рыцарский титул. В 1893 году семья переехала в Карори (англ. Karori), где будущая писательница и провела своё детство. Об этом времени она вспоминала, как о счастливейшем. Воспоминания позднее вдохновили её на написание рассказа «Прелюдия» (англ. Prelude, 1918). В 1902 году Кэтрин переехала в Лондон, где училась в Королевском колледже (Queen’s College) с 1902 по 1906 год.
После завершения обучения в Англии, она в 1906 году вернулась домой в Новую Зеландию. После возвращения начала писать новеллы. Вернувшись домой, хотела стать профессиональной виолончелисткой, но не осмелилась нарушить запрет отца и поступила в Веллингтонский технический колледж. Заскучав от образа жизни провинциальной Новой Зеландии, она вернулась в 1908 году в Лондон.
В Лондоне она быстро перешла к богемному образу жизни, которым жили многие писатели и художники той эпохи. С небольшим количеством денег она встретила, вышла замуж и оставила своего первого мужа, Джорджа Боудена, все в течение трех недель. Примерно в то же время она забеременела от семейного друга из Новой Зеландии (Гарнет Троуэлл, профессиональный виолончелист), и ее мать отправила её в Баварию.
У неё случился выкидыш в 1909 году. После того, как она вернулась в Англию, её работы привлекли внимание нескольких издательств, и она взяла псевдоним Кэтрин Мэнсфилд (фамилию бабушки) для публикации первого сборника новелл, «В немецком пансионе», в 1911 году. Примерно в это время она заболела гонореей, это происшествие наделило её артритными болями на всю оставшуюся жизнь и заставило смотреть на себя как на «грязную» женщину.
Удручённая недостаточным успехом сборника, Мэнсфилд предложила один легковесный рассказ новому авангардному журналу «Ритм» (Rythm). Рассказ был отклонён редактором и известным литературным критиком Джоном Мидлтоном Марри (John Middleton Murry), который потребовал что-нибудь более серьёзное. Мэнсфилд ответила историей «Женщина в Магазине», история об убийстве и душевной болезни, которую Марри назвал «лучшим рассказом из тех, которые присылали в „Ритм».
Её жизнь и работа изменились навсегда после смерти её брата, солдата, во время Первой мировой войны. Она была настолько шокирована этим событием и связанными с ним переживаниями, что её работа начала переходить в ностальгические воспоминания об их детстве в Новой Зеландии. В течение этих лет она подружилась с такими писателями, как Д. Лоуренс (D.H. Lawrence), Вирджиния Вулф (Virginia Woolf), О. Хаксли.
Несмотря на то, что она продолжала писать между её первым и вторым сборниками («Прелюдия», 1918), она редко публиковала свои работы, и впала в депрессию. Её здоровье еще больше ухудшилось из-за почти смертельного приступа плеврита, когда она заболела туберкулёзом в 1917. Свои самые известные произведения она начала писать, борясь с болезнью после серьёзного внутреннего кровоизлияния.
В 1918 она вышла замуж за Марри.
«Мисс Брилл» (Miss Brill), рассказ о хрупкой женщине, живущей эфемерной жизнью наблюдения за окружающим миром и простыми радостями в Париже, сделал Мэнсфилд одним из выдающихся писателей эпохи модернизма после публикации этого рассказа в 1920 году в сборнике «Блаженство» (Bliss). Рассказ, по которому назван сборник, также получил одобрение критиков. Затем последовал сборник, получивший такие же похвалы — «Вечеринка в саду» (The Garden Party), опубликованный в 1922 году.
Мэнсфилд провела свои последние годы в поиске нетрадиционных методов лечения своего туберкулёза. В феврале 1922 года она консультировалась с русским лекарем Иваном Манухиным. Его «революционный» метод лечения, который заключался в бомбардировке рентгеновскими лучами ее селезёнки, привел к тому, что у Мэнсфилд появились вспышки жара и онемение в ногах.
В октябре 1922 года, Мэнсфилд приехала в «Институт гармоничного развития человека», организованный Г. Гурджиевым в Фонтенбло (Франция). В Фонтенбло она продолжала писать, несмотря на своё стремительно ухудшающееся здоровье. После публикации ещё двух томов, одного с поэзией, другого — с новеллами, у Мэнсфилд в январе 1923 года случилось легочное кровоизлияние, от которого она умерла. Похоронена на кладбище в городе Авон (Avon).
Мэнсфилд в последние годы проявила себя как плодотворный писатель, и многое из её прозы и поэзии к моменту смерти осталось неопубликованным. Марри взял на себя задачу редактирования и публикации её произведений.
Результатом его усилий стали еще два тома новелл в 1923 (Гнездо голубки — The Dove’s Nest) и в 1924 (Что-то детское — Something Childish), сборник стихов «Алоэ» (The Aloe), сборник критических работ (Novels and Novelists).




نظرات کاربران