The Future of Museums

این کتاب - در سطوح کلان، میانی و خرد و از نظر مطالعات کمی و کیفی - نقش فعلی و آینده موزه‌ها برای هنر و جامعه را بررسی می‌کند. با توجه به تحولات پویا در هنر و جامعه، موزه‌ها باید تغییر کنند تا ارتباط خود را حفظ کنند (و از جهاتی بازیابی کنند). این ارتباط به معنای قدرت تأثیرگذاری است. علاوه بر این، موزه ها دارای چالش هایی هستند که در تولید هنر از طریق استفاده از فناوری های دائمی و به سرعت در حال تغییر به وجود می آیند. این کتاب به بررسی چگونگی برخورد موزه‌ها با اهمیت فزاینده هنر پرفورمنس و هنر تعاملی اجتماعی، رشته‌های هنری که از استفاده از رسانه‌های هنری کلاسیک یا دیجیتال در فرآیندهای هنری خود سرباز می‌زنند، می‌پردازد. این کتاب همچنین نحوه سازگاری موزه‌ها در عصر دیجیتال را مشاهده می‌کند. این کتاب به سوالاتی از قبیل "چگونه موزه ها را در ارتباط با گیرندگان هنر در دنیایی که در آن الگوهای ارتباط و ادراک به شدت تغییر کرده است" و همچنین "آیا موزه هنر به عنوان مکانی واقعی می تواند همتای دیگری باشد" می پردازد. یک جامعه مجازی و دیجیتالی شده یا آیا موزه‌ها باید خودشان را مجازی و حتی جهانی‌سازی کنند؟» فصل‌ها همچنین موضوعاتی مانند مزایای فناوری‌های دیجیتال در موزه‌ها و نحوه درک بازدیدکنندگان از این تغییرات و نوآوری‌ها را پوشش می‌دهند.

وقتی به منشأ ریشه‌شناسی، موش اسکندریه برمی‌گردید، مکانی بود که - با حمایت دانش ذخیره شده در آنجا - هنر و علم توسعه یافت: مکانی برای تحقیقات و شبکه‌سازی بین‌رشته‌ای. امروز آن را صدا می کند. کلمه موزه در زبان یونان باستان (ΜΟΥΣΕΙΟΝ) به معنای "خانه موزه ها" است: جایی که هنرها و علوم سکونت و مهد خود را پیدا می کنند. با "Wunderkammer" موزه دوباره به عنوان مکانی برای شگفت انگیز به منظور نمایش قدرت سلسله اختراع شد و به دنبال آن موزه هایی به عنوان نمایشی از خودآگاهی بورژوایی تاسیس شد. در قرن بیستم، ایده‌آل موزه به‌عنوان نهادی برای آموزش، پیش از آن که موزه به‌عنوان زیرساخت گردشگری بیش از پیش به الگوی نهادی، اقتصادی و سیاسی تبدیل شود، تقویت شد. این کتاب علاقه مند به کشف آنچه در آینده برای موزه ها خواهد بود و چگونه این تحولات بر هنر و جامعه تأثیر می گذارد، است. هر یک از فصل ها توسط دانشگاهیان در این زمینه، اما همچنین توسط متصدیان و مدیران موزه ها و مؤسسات هنری بزرگ نوشته شده است.

This book explores―at the macro, meso and micro levels and in terms of qualitative as well as quantitative studies―the current and future role of museums for art and society. Given the dynamic developments in art and society, museums need to change in order to remain (and in some ways, regain) relevance. This relevance is in the sense of a power to influence. Additionally museums have challenges that arise in the production of art through the use of permanent and rapidly changing technologies. This book examines how museums deal with the increasing importance of performance art and social interactive art, artistic disciplines which refuse to use classical or digital artistic media in their artistic processes. The book also observes how museums are adapting in the digital age. It addresses such questions as, “How to keep museums in contact with recipients of art in a world in which the patterns of communication and perception have changed dramatically,” and also “Can the art museum, as a real place, be a counterpart in a virtualized and digitalized society or will museums need to virtualize and even globalize themselves virtually?” Chapters also cover topics such as the merits of digital technologies in museums and how visitors perceive these changes and innovations.

When you go back to the etymological origin, the Mouseion of Alexandria, it was a place where – supported by the knowledge stored there – art and science were developed: a place of interdisciplinary research and networking, as you would call it today. The word from the Ancient Hellenic language for museum (ΜΟΥΣΕΙΟΝ) means the “house of the muses”: where the arts and sciences find their berth and cradle. With the “Wunderkammer,” the museum was re-invented as a place for amazing for purpose of representation of dynastic power, followed by the establishment of museums as a demonstration of bourgeois self-consciousness. In the twentieth century, the ideal of the museum as an institution for education received a strong boost, before the museum as a tourism infrastructure became more and more the institutional, economic and political role-model. This book is interested in discovering what is next for museums and how these developments will affect art and society. Each of the chapters are written by academics in the field, but also by curators and directors of major museums and art institutions.