The Future

چگونه آینده را از طریق کار نویسندگان، هنرمندان، مخترعان و طراحان تصور و ساخته شده است.

آینده مانند یک کتاب نانوشته است. این چیزی نیست که ما در یک توپ کریستالی می بینیم، یا فقط می توانیم امیدوار باشیم که مانند آب و هوا پیش بینی کنیم. نیک مونتفورت در این مجلد از مجموعه‌های دانش ضروری MIT Press استدلال می‌کند که آینده چیزی است که باید ساخته شود، نه پیش‌بینی. مونتفورت آنچه را که او دانش اساسی در مورد آینده می‌داند ارائه می‌کند، همانطور که در آثار نویسندگان، هنرمندان، مخترعان و طراحان (عمدتاً در فرهنگ غربی) دیده می‌شود که مؤلفه‌های اصلی آینده‌ای را که تصور می‌کردند توسعه دادند و توصیف کردند. رویکرد مونتفورت رویکرد آینده پژوهی یا برنامه ریزی سناریو نیست. در عوض، او از کار ساختن آینده گزارش می دهد - متفکرانی که خود را وقف نوشتن صفحاتی در کتاب نانوشته کردند. به عنوان مثال، داگلاس انگلبارت، آلن کی و تد نلسون آینده محاسبات را پیش‌بینی نکردند. آنها سه نفر از افرادی بودند که آن را ساختند.

Montfort بر این تمرکز می‌کند که چگونه توسعه فناوری‌ها - با تأکید بر فناوری‌های دیجیتال - با ایده‌هایی درباره آینده مرتبط است. خوانندگان با آشپزخانه های آینده و چشم انداز پشت آن آشنا می شوند. مدینه فاضله ادبی، از جمهوری افلاطون تا نگاه به عقب ادوارد بلامی و هرلند شارلوت پرکینز گیلمن؛ نمایشگاه فوتوراما در نمایشگاه جهانی نیویورک 1939. و چه چیزی منجر به اختراع شبکه جهانی وب توسط تیم برنرز لی شد. مونتفورت کامپیوتر نوت بوک را به عنوان یک جایگزین انسان محور برای ایده کامپیوتر به عنوان یک "مغز غول پیکر" به اندازه اتاق توصیف می کند. تمرین نظری در طراحی و علمی تخیلی؛ و در سراسر، بهترین راه برای تصور و ساختن آینده.

How the future has been imagined and made, through the work of writers, artists, inventors, and designers.

The future is like an unwritten book. It is not something we see in a crystal ball, or can only hope to predict, like the weather. In this volume of the MIT Press's Essential Knowledge series, Nick Montfort argues that the future is something to be made, not predicted. Montfort offers what he considers essential knowledge about the future, as seen in the work of writers, artists, inventors, and designers (mainly in Western culture) who developed and described the core components of the futures they envisioned. Montfort's approach is not that of futurology or scenario planning; instead, he reports on the work of making the future―the thinkers who devoted themselves to writing pages in the unwritten book. Douglas Engelbart, Alan Kay, and Ted Nelson didn't predict the future of computing, for instance. They were three of the people who made it.

Montfort focuses on how the development of technologies―with an emphasis on digital technologies―has been bound up with ideas about the future. Readers learn about kitchens of the future and the vision behind them; literary utopias, from Plato's Republic to Edward Bellamy's Looking Backward and Charlotte Perkins Gilman's Herland; the Futurama exhibit at the 1939 New York World's Fair; and what led up to Tim Berners-Lee's invention of the World Wide Web. Montfort describes the notebook computer as a human-centered alterative to the idea of the computer as a room-sized "giant brain"; speculative practice in design and science fiction; and, throughout, the best ways to imagine and build the future.