The Furies: Violence and Terror in the French and Russian Revolutions

عاشقانه بزرگ و ترس از انقلاب خونین - آمیزه ای عجیب از ایده آلیسم و ​​ترور - با ایمان کور به گسترش بی خون حقوق بشر و سرمایه داری جهانی جایگزین شده است. در مواجهه با تاریخ، خشونت به عنوان نادر، غیراخلاقی و غیرمولد رد می شود. آرنو جی. مایر، مورخ برجسته، با استدلال علیه این تفکر آرزوی فراگیر، دو انقلاب پر فراز و نشیب و تأثیرگذار دوران مدرن را بازبینی می کند: انقلاب فرانسه در سال 1789 و انقلاب روسیه در سال 1917.

اگرچه این دو تحول به وجود آمدند. در محیط های مختلف دوره های مشابهی را دنبال کردند. اندیشه و زبان فرانسه روشنگری افتخار تمدن غرب بود. روشنفکران روسیه تزاری در حاشیه بودند. هر دو انقلاب زمانی آغاز شدند که شورش هایی برای مبارزه با بی منطقی، بی عدالتی و نابرابری سوگند خوردند. هر دو رژیم های قدیمی را از بین بردند و از مذاهب مستقر در جوامعی که 85 درصد آنها دهقانی و بی سواد بودند، سرپیچی کردند. هر دو مستلزم بازگشت وحشتناک انتقام سرکوب شده بودند. مایر معتقد است برخلاف باور رایج، ایدئولوژی ها و شخصیت ها وقایع را کنترل نمی کردند. در عوض، موج خشونت بر بازیگران سیاسی که قدرت را به دست گرفته بودند و بی سکان بودند، غلبه کرد. حتی بهترین نقشه ها هم نتوانستند جلوی هرج و مرجی را بگیرند که به یکباره به دردشان خورد و آنها را فرو برد. مایر استدلال می‌کند که ما بخش اساسی همه انقلاب‌ها را نادیده گرفته‌ایم: مقاومت در برابر انقلاب، چه داخلی و چه خارجی، که به دامن زدن به مارپیچ ترور کمک می‌کند.

در مقایسه‌ای گسترده و در عین حال نزدیک خود از دو انقلاب فراملی جهان. مایر آشکار شدن آنها را از اعلامیه حقوق بشر فرانسه و اعلامیه بلشویکی حقوق توده های زحمتکش و استثمار شده دنبال می کند. تشدید خشونت اولیه به دوران حکومت وحشت 95-1793 و 21-1918. تجزیه کلیساها و مذهب هژمونیک هر دو جامعه. "بیرونی سازی" ترور از طریق جنگ های ناپلئونی. و «درونی‌سازی» آن در روسیه شوروی در قالب «ترور در یک کشور» استالین. پرسش‌های گسترده‌تر و نگران‌کننده‌تری را در مورد ماهیت خشونت‌های انقلابی با حضور در بنیادهای جدید مطرح می‌کند.

The great romance and fear of bloody revolution--strange blend of idealism and terror--have been superseded by blind faith in the bloodless expansion of human rights and global capitalism. Flying in the face of history, violence is dismissed as rare, immoral, and counterproductive. Arguing against this pervasive wishful thinking, the distinguished historian Arno J. Mayer revisits the two most tumultuous and influential revolutions of modern times: the French Revolution of 1789 and the Russian Revolution of 1917.

Although these two upheavals arose in different environments, they followed similar courses. The thought and language of Enlightenment France were the glories of western civilization; those of tsarist Russia's intelligentsia were on its margins. Both revolutions began as revolts vowed to fight unreason, injustice, and inequality; both swept away old regimes and defied established religions in societies that were 85% peasant and illiterate; both entailed the terrifying return of repressed vengeance. Contrary to prevalent belief, Mayer argues, ideologies and personalities did not control events. Rather, the tide of violence overwhelmed the political actors who assumed power and were rudderless. Even the best plans could not stem the chaos that at once benefited and swallowed them. Mayer argues that we have ignored an essential part of all revolutions: the resistances to revolution, both domestic and foreign, which help fuel the spiral of terror.

In his sweeping yet close comparison of the world's two transnational revolutions, Mayer follows their unfolding--from the French Declaration of the Rights of Man and the Bolshevik Declaration of the Rights of the Toiling and Exploited Masses; the escalation of the initial violence into the reign of terror of 1793-95 and of 1918-21; the dismemberment of the hegemonic churches and religion of both societies; the ''externalization'' of the terror through the Napoleonic wars; and its ''internalization'' in Soviet Russia in the form of Stalin's ''Terror in One Country.'' Making critical use of theory, old and new, Mayer breaks through unexamined assumptions and prevailing debates about the attributes of these particular revolutions to raise broader and more disturbing questions about the nature of revolutionary violence attending new foundations.