The Function of Judicial Decision in European Economic Integration

نسل کنونی در دوران گذار زندگی می کند. نظم حقوقی ملی منزوی، ایده عالی علم حقوقی قرن نوزدهم، با تکامل شبکه گسترده‌تر بین‌المللی و فراملی از قواعد و مفاهیم حقوقی جایگزین می‌شود. با به رسمیت شناختن تضمین اساسی حقوق بشر به عنوان یک عنصر الزام آور چارچوب حقوق بین الملل، جدایی شدید نظام داخلی دولت ها از جامعه بین المللی فراتر رفته است. تا این حد، اکنون قواعد حقوق بین الملل تأثیر مستقیمی بر نظم حقوقی ملی دارند. در برخی از ترتیبات مرسوم که از حقوق بشر محافظت می کنند، به فرد دسترسی مستقیم به حمایت بین المللی در برابر دولت خود داده می شود. نفوذ مرزهای ملی توسط هنجارهای فراملی قوی ترین بیان خود را در شکل گیری جوامع منطقه ای دولت ها می یابد که به دنبال ایجاد یک صندوق مشترک از قواعد، مفاهیم و اصول حقوقی در بین اعضای خود هستند. نقش پیشرو در این مسیر بر عهده سازمان های اروپایی است. در جامعه ای که توسط امضاکنندگان کنوانسیون اروپایی حقوق بشر تشکیل شده است، اعضا استانداردی از ضمانت های قانونی برای حقوق اساسی افراد مندرج در کنوانسیون را برای خود می پذیرند. ارگان های کنوانسیون، از جمله دادگاه و در درجه اول کمیسیون، وظایف خود را با سنجش قوانین ملی کشورهای عضو در برابر الزامات اساسی مندرج در کنوانسیون اروپایی انجام می دهند.

The present generation lives in a time of transition. The isolated national legal order, the supreme idea of 19th Century legal science, begins to be superseded by the evolution of a wider international and transnational net­ work of legal rules and conceptions. With the recognition of a fundamental guarantee of human rights as a binding ingredient of the framework of inter­ national law, the strict separation of the internal system of the states from the international community is transcended. To this extent, the rules of international law now exercise a direct influence upon the national legal order. In some conventional arrangements safeguarding human rights, the individual is given direct access to international protection against his own state. The piercing of national borders by transnational norms finds its strongest expression in the formation of regional communities of states which seek to develop a common fund of legal rules, concepts and principles among their members. The leading role in this direction lies with European organizations. In the Community formed by the signatories of the European Convention on Human Rights, the members accept for themselves a stan­ dard of legal guarantees for fundamental rights of the individual laid down in the Convention. The organs of the Convention, including the Court and foremost the Commission, fulfill their tasks by measuring the national laws of the member states against the basic requirements embodied in the Euro­ pean Convention.