The Founders of Evolutionary Genetics: A Centenary Reappraisal

ژنتیک. این صرفاً تخصیص این اصطلاح است، به احتمال زیاد با دانش ناکافی و احترام به استفاده گذشته آن. در این مورد، سردبیر به تنهایی مسئول است و تقاضای مدارا می کند. او، تا آنجا که می تواند بگوید، هیچ قصد یا تمایلی ندارد. از آن برای اهداف تاریخ نگاری به غیر از موارد ذکر شده استفاده کنید. حتی مهمتر از آن، تصمیم برای در نظر گرفتن مولر همراه با فیشر، هالدن و رایت نیز بدیع نیست. کرو (1984) قبلاً این کار را انجام داده است، و قانع کننده استدلال می کند که مولر "" است. به شدت به تکامل علاقه مند بود و کمک های قابل توجهی به توسعه دیدگاه نئوداروینی کرد. دلایل کلاغ برای در نظر گرفتن این چهار شخصیت با هم و دلایلی که در بالا مورد بحث قرار گرفت مکمل یکدیگرند. این کتاب ادامه انتخاب تاریخ‌نگاری او است؛ دیگران باید قضاوت کنند که آیا مناسب است یا خیر. ملاحظات فوق نشان می‌دهد که چرا فیشر، هالدن، مولر چرا و رایت را باید با هم در تاریخ ژنتیک تکاملی نظری در نظر گرفت. من با خوش شانسی، از دیدگاه ویراستار، هر چهار نفر تقریباً با هم، بین سال‌های 1889 و 1892 متولد شدند و تقریباً دقیقاً یک قرن پیش.بنابراین مناسب به نظر می رسید که از سنین تولد آنها برای بررسی کارشان با هم استفاده شود.کنفرانسی در دانشگاه بوستون، در 6 مارس 1990، تحت نظارت مرکز فلسفه و تاریخ علم بوستون، برای بحث و گفتگو برگزار شد. این کتاب عمدتاً از آن کنفرانس بیرون آمده است.

genetics. " It is simply the appropriation of that term, very likely with insufficient knowledge and respect for its past usage. For that, the Editor alone is responsible and requests tolerance. He has, as far as he can tell, no intention or desire to use it for any historiographical purposes other than that just mentioned. Even more important, the decision to consider Muller together with Fisher, Haldane and Wright is also not original. Crow (1984) has already done so, arguing persua­ sively that Muller was "keenly interested in evolution and made sub­ stantial contributions to the development of the neo-Darwinian view. " Crow's reasons for considering these four figures together and the reasons discussed above are complementary. This book continues a historiographical choice he initiated; others will have to judge whether it is appropriate. The foregoing considerations were intended to show why Fisher, Haldane, Muller and Wright should be considered together in the history of theoretical evolutionary genetics. I By a welcome stroke of luck, from the point of view of the Editor, all four of these figures were born almost together, between 1889 and 1892, and almost exactly a century ago. It therefore seemed appropriate to use their birth cente­ naries to consider their work together. A conference was held at Boston University, on March 6, 1990, under the auspices of the Boston Center for the Philosophy and History of Science, to discuss their work. This book has emerged mainly from that conference.