The Foundations of Phenomenological Psychotherapy

این کتاب به پرسش‌های اصلی منتخب در روان‌شناسی پدیدارشناسی می‌پردازد، رشته‌ای که تجربه‌ی خود را که در طول زندگی فرد پدیدار می‌شود، بررسی می‌کند، در حالی که روشی جدید، نشانه‌های رسمی، را به‌عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به تجربه شخصی ترسیم می‌کند. وفادار ماندن به منحصر به فرد بودن در روان‌شناسی پدیدارشناسی، روان دیگر به یک خود منزوی که با تغییر موقعیت‌های زندگی بدون تغییر باقی می‌ماند، اشاره نمی‌کند، بلکه پدیده‌ای است که خود را نشان می‌دهد و دائماً در طول وجود منحصربه‌فرد یک فرد شکل می‌گیرد. بنابراین، نشانه‌های رسمی به ما امکان می‌دهد تا نحوه ارتباط بی‌پسندی با جهان را در موقعیت‌های مختلف مطالعه کنیم، به گونه‌ای که برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد.
بر اساس این رویکرد جدید، روان‌درمانی پدیدارشناختی نشان‌دهنده گذار از شیوه درک حقیقت درباره خود از طریق تأمل، به شیوه دسترسی به افشای خود از طریق کار تغییر خود (مراقبت از خود) است که مستلزم آن است. فرد واقعاً موضع خود را نسبت به خود تغییر دهد.
نویسندگان با ارائه این روش، نور جدیدی را بر تعامل پویا بین تاریخی بودن و منحصر به فرد بودن فرد از یک سو و مکانیسم‌های فیزیوپاتولوژیک مرتبط از سوی دیگر روشن کردند و شواهدی را ارائه کردند. از زمینه های ژنتیک، قلب و عروق، علوم اعصاب و روانپزشکی. این کتاب برای طیف وسیعی از خوانندگان، از روانپزشکان، روانشناسان و روان درمانگران، تا محققان در این زمینه ها جذاب خواهد بود.

This book addresses selected central questions in phenomenological psychology, a discipline that investigates the experience of self that emerges over the course of an individual’s life, while also outlining a new method, the formal indication, as a means of accessing personal experience while remaining faithful to its uniqueness. In phenomenological psychology, the psyche no longer refers to an isolated self that remains unchanged by life’s changing situations, but is rather a phenomenon (ipseity) which manifests itself and constantly takes form over the course of a person’s unique existence. Thus, the formal indication allows us to study the way in which ipseity relates to the world in different situations, in a way that holds different meanings for different people.
Based on this new approach, phenomenological psychotherapy marks a transition from a mode of grasping the truth about oneself through reflection, to a mode of accessing the disclosure of self through a work of self-transformation (the care of self) that requires the person to actually change her position on herself.
By putting forward this method, the authors shed new light on the dynamic interplay between a person’s historicity and uniqueness on the one hand, and the related physiopathological mechanisms on the other, providing evidence from the fields of genetics, cardiology, the neurosciences and psychiatry. The book will appeal to a broad readership, from psychiatrists, psychologist and psychotherapists, to researchers in these fields.