The First Pharaohs: Their Lives and Afterlives

تصویری غنی از فرمانروایان سه سلسله اول تمدن مصر باستان، نوشته شده توسط مصر شناس مشهور آیدان دودسون

پنج قرن پس از اتحاد مصر در اطراف 3100 قبل از میلاد - سه سلسله اول - در تکامل دولت مصر بسیار مهم بودند. در طول این مدت، تمام عناصر کلیدی تمدنی که برای سه هزار سال دوام می‌آورد، با محوریت خود پادشاه نیمه‌الهی، در محل قرار گرفتند. نخستین فراعنه: زندگی و زندگی پس از مرگ آنها به آنچه در مورد دو دوجین پادشاه (و یک ملکه نایب السلطنه) می دانیم می پردازد که در این دوره شکل گیری بر مصر حکومت می کردند، از شواهد اندک برای وقایع آنها. سلطنت می کند، از طریق بناهای تاریخی بازمانده از آنها. همچنین به این موضوع می پردازد که چگونه در زمان جانشینان خود، زمانی که نام برخی از اولین پادشاهان به ایده ها و رویدادهای ظاهراً باستانی نسبت داده می شد، و راه هایی که برخی از بناهای تاریخی آنها به جاذبه های گردشگری تبدیل شدند یا حتی به طور کامل تغییر کاربری دادند، از آنها یاد می شد.





br> آیدان دودسون بازگو می‌کند که چگونه دو قرن مطالعه مدرن به این فرمانروایان اجازه داده است تا از فراموشی آنچنان کامل بیرون بیایند که برخی از باستان‌شناسان به وجود آنها در خارج از آثار وقایع نگاران باستان شک کرده بودند. سپس طی یک دهه در پایان قرن نوزدهم، اکتشافات باستان‌شناسی مجموعه‌ای کامل از مقبره‌ها و بناهای دیگر را نشان داد که نه تنها وجود این حاکمان را تأیید می‌کرد، بلکه مهارت‌های صنعتگران مصری را در سپیده‌دم تاریخ به نمایش گذاشت.

A richly illustrated account of the rulers of the first three dynasties of the ancient Egyptian civilization, written by renowned Egyptologist Aidan Dodson

The five centuries that followed the unification of Egypt around 3100 BC―the first three dynasties―were crucial in the evolution of the Egyptian state. During this time all the key elements of the civilization that would endure for three millennia were put in place, centered on the semidivine king himself. The First Pharaohs: Their Lives and Afterlives looks at what we know about the two-dozen kings (and one queen-regent) who ruled Egypt during this formative era, from the scanty evidence for the events of their reigns, through to their surviving monuments. It also considers how they were remembered under their successors, when some of the earliest kings’ names were attributed to allegedly ancient ideas and events, and the ways in which some of their monuments became tourist attractions or were even wholly repurposed.

Aidan Dodson recounts how two centuries of modern scholarship have allowed these rulers to emerge from an oblivion so total that some archaeologists had come to doubt their very existence outside the works of ancient chroniclers. Then, within a decade at the end of the nineteenth century, archaeological discoveries revealed a whole series of tombs and other monuments that not only confirmed these rulers’ existence, but also showcased the skills of Egyptian craftsmen at the dawn of history.