The Films of Theo Angelopoulos: A Cinema of Contemplation

تئو آنجلوپولوس کارگردان یونانی یکی از تأثیرگذارترین و قابل احترام ترین فیلمسازان جهان امروز است، با این حال فیلم های او هنوز برای عموم مردم آمریکا ناشناخته است. اندرو هورتون در اولین کتاب به زبان انگلیسی که بر دیدگاه سینمایی منحصربه‌فرد آنجلوپولوس تمرکز دارد، مطالعه زمینه‌ای روشنگر ارائه می‌کند که تلاش می‌کند ماهیت یونانی کار کارگردان را نشان دهد. هورتون کارگردان را در بستر بیش از 3000 سال فرهنگ و تاریخ یونان قرار می دهد. آنجلوپولوس تا حدودی مانند آندری تارکوفسکی در روسیه یا آنتونیونی در ایتالیا از سینما برای کشف تاریخ و هویت فردی فرهنگ خود استفاده کرده است. آنجلوپولوس با تأثیرات گسترده ای مانند اسطوره یونانی، تراژدی و حماسه باستانی، شمایل نگاری و مراسم بیزانس، تاریخ یونان و بالکان، فرهنگ پاپ مدرن یونان از جمله موسیقی بوزوکی، تئاتر عروسکی سایه ها و سنت تالار موسیقی یونان، به عنوان یک اثر اصیل ظاهر می شود. "متفکر\" با دوربین، و کارگردانی متمایز که موظف است کمکی ماندگار به هنر داشته باشد.

در مجموعه ای از فیلم ها از جمله بازیکنان مسافر، < i>سفر به سیترا، چشم انداز در مه، گام معلق لک لک، و اخیرا در نگاه اولیس آنجلوپولوس با بازی هاروی کایتل (برنده جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن 1995)، سبک سینمایی قابل توجهی را ایجاد کرده است که مشخصه آن صحنه هایی است که با دقت ترکیب شده اند و تعداد زیادی از لانگ شات های طولانی. آنجلوپولوس در عصری که گستره توجه رو به کاهش است، سینمای تعمق ارائه می دهد.

Greek film director Theo Angelopoulos is one of the most influential and widely respected filmmakers in the world today, yet his films are still largely unknown to the American public. In the first book in English to focus on Angelopoulos's unique cinematic vision, Andrew Horton provides an illuminating contextual study that attempts to demonstrate the quintessentially Greek nature of the director's work. Horton situates the director in the context of over 3,000 years of Greek culture and history. Somewhat like Andrei Tarkovsky in Russia or Antonioni in Italy, Angelopoulos has used cinema to explore the history and individual identities of his culture. With such far-reaching influences as Greek myth, ancient tragedy and epic, Byzantine iconography and ceremony, Greek and Balkan history, modern Greek pop culture including bouzouki music, shadow puppet theater, and the Greek music hall tradition, Angelopoulos emerges as an original "thinker" with the camera, and a distinctive director who is bound to make a lasting contribution to the art form.

In a series of films including The Travelling Players, Voyage to Cythera, Landscape in the Mist, The Suspended Step of the Stork, and most recently in Ulysses' Gaze starring Harvey Keitel (winner of the 1995 Cannes Film Festival Grand Prix), Angelopoulos has developed a remarkable cinematic style, characterized by carefully composed scenes and an enormous number of extended long shots. In an age of ever decreasing attention spans, Angelopoulos offers a cinema of contemplation.