The Female Tragic Hero in English Renaissance Drama

این کتاب مسیر جدیدی را برای مطالعات فمینیستی در نمایشنامه رنسانس انگلیسی تشکیل می دهد. در حالی که دانشمندان فمینیست مدت‌هاست که زنان قهرمان را در کمدی‌ها تجلیل می‌کنند، بسیاری از قهرمان‌های تراژیک زنانه چشم پوشی کرده‌اند و در عوض آن را به عنوان شاهدی بر زن‌ستیزی فراگیر شکسپیر و معاصرانش می‌دانند. مشارکت‌کنندگان این جلد با جایگزینی استدلال‌های غالب «فمینیسم قربانی»، طیف گسترده‌ای از نظریه‌های فمینیستی را درگیر می‌کنند و استدلال می‌کنند که قهرمان‌های زن در تراژدی‌ها - جوکاستا، ژولیت، کلئوپاترا، مریم، دوشس وبستر و شیطان سفید، در میان دیگران - هستند. قهرمانی دقیقاً به همان شیوه هایی که همتایان مردانه بدنام خود دارند.

This book constitutes a new direction for feminist studies in English Renaissance drama. While feminist scholars have long celebrated heroic females in comedies, many have overlooked female tragic heroism, reading it instead as evidence of pervasive misogyny on the part of Shakespeare and his contemporaries. Displacing prevailing arguments of "victim feminism," the contributors to this volume engage a wide range of feminist theories, and argue that female protagonists in tragedies - Jocasta, Juliet, Cleopatra, Mariam, Webster's Duchess and White Devil, among others - are heroic in precisely the same ways as their more notorious masculine counterparts.