The Fallopian Tube: Clinical and Surgical Aspects

معاینه لوله‌های فالوپ انسانی تا همین اواخر، محدود به مشاهدات روی وضعیت آناتومیکی درشت و باز بودن لوله‌ها بود. این مطالعات، برای دهه‌ها، حوزه پزشکان و فیزیولوژیست‌هایی بود که علاقه اصلی آنها کنترل جمعیت و تنظیم خانواده بود که عمدتاً توسط سازمان‌ها و آژانس‌هایی که به دنبال جایگزین‌هایی برای ضدبارداری‌های استروئیدی بودند، تأمین مالی می‌شد. برای یک دوره "نگران کننده" اما کوتاه پس از تولد لوئیز براون در سال 1978 به عنوان پیامد موفقیت آمیز لقاح آزمایشگاهی و انتقال جنین، لوله فالوپ به عنوان "غیر قابل استفاده" در نظر گرفته شد با توجه به اینکه محیط متابولیک در که لقاح انسانی انجام می شود را می توان بدون زحمت در یک ظرف پتری، روش های لقاح آزمایشگاهی تکثیر کرد. با این حال، تعدادی از عوامل با هم برای تجدید علاقه به لوله فالوپ عمل کرده اند، یعنی تکنیک های جدید در زیست شناسی سلولی، پیشرفت های ریز ابزار (به ویژه در تصویربرداری)، انتقال بین رشته ای مهارت ها از رادیولوژی مداخله ای و دیولوژی خودرو به زنان، تمایل جراح برای بهبود تکنیک های جراحی و تکنیک های بهتر برای نظارت بر بارداری اولیه. این عوامل باعث شده است که جراحان راهبردها و تکنیک های جدید تشخیصی و آپئوتیکی را که در اینجا ذکر شده است، توسعه دهند. این جلد شامل مشارکت‌های اکثر سخنرانان اصلی کنفرانسی است که در آوریل 1992 در لندن برگزار شد و عنوان آن از آن گرفته شده است. روش‌های تشخیصی بهتر باید به اجرای درمان‌های مؤثر منطقی منجر شود.

The examination of the human fallopian tubes was, until recently, restricted to observations on gross anatomical disposition and tubal patency. These studies, for decades, were the domain of doctors and physiologists whose primary interest was population control and family planning, funded largely by organisations and agencies seek­ ing alternatives to steroidal contraceptives. For a "worrying" but short period after the birth of Louise Brown in 1978 as the conse­ quence of successful in-vitro fertilisation and embryo transfer, the fallopian tube was considered to be "dispensable" given that the metabolic milieu in which human fertilisation takes place could be effortlessly reproduced in a Petri dish, in in-vitro fertilisation procedures. However, a number of factors have acted together to renew in­ terest in the fallopian tube, namely new techniques in cell biology, microinstrument developments (in particular in imaging), an inter­ disciplinary transfer of skills from interventional radiology and car­ diology to gynaecology, the surgeon's wish to improve surgical tech­ niques, and better techniques to monitor early pregnancy. These factors have led surgeons to develop the new diagnostic and ther­ apeutic strategies and techniques listed here. This volume contains contributions from the majority of keynote speakers at a conference held in London in April 1992 from which its title is derived. Better diagnostic procedures should lead to the implementation of rational effective treatments.