The Evolution of Ceramic Production Organization in a Maya Community

در تکامل سازمان تولید سرامیک در جامعه مایا، دین ای. آرنولد رویکرد منحصر به فرد خود را در باستان شناسی قوم شناسی سرامیکی ادامه می دهد و تاریخ سفالگران در تیکول، یوکاتان و فضای تولید آنها را در یک منطقه دنبال می کند. دوره بیش از چهار دهه این ادامه کار او در سال 2008 تغییر اجتماعی و تکامل تولید و توزیع سرامیک از روایت برای ردیابی تغییرات در پرسنل تولید و سازمان فضایی آنها از طریق تغییرات در سازمان تولید در Ticul استفاده می کند.

اگرچه چندین نوع واحد تولیدی توسعه یافتند، اما خانوارها با وجود تغییرات اجتماعی گسترده و تغییر جهت گیری تولید سفال به بازار توریست، ماندگارترین واحدهای تولید بودند. کارگاه‌های کارآفرینی، کارگاه‌های تحت حمایت دولت، و کارگاه‌های متصل به هتل‌های توریستی اخیراً توسعه یافته‌اند، اما عمر کوتاهی داشتند، در حالی که خانوارهای سفال‌سازی تا قرن نوزدهم گسترش یافتند. از طریق این تداوم و تغییر، صنایع دستی متناوب، صنایع چندگانه و افزایش مدیریت ریسک اقتصادی سفالگران نیز در توسعه سازمان تولید در تیکول موثر بوده است. تکامل سازمان تولید سرامیک در جامعه مایا کمک مهمی به درک تولید سرامیک است. محققانی که به تخصص در صنایع دستی، تولید صنایع دستی و جمعیت شناسی علاقه مند هستند، و همچنین متخصصان باستان شناسی، مردم شناسی، تاریخ و اقتصاد میان-آمریکایی، این کتاب را بسیار مفید خواهند یافت.

In The Evolution of Ceramic Production Organization in a Maya Community, Dean E. Arnold continues his unique approach to ceramic ethnoarchaeology, tracing the history of potters in Ticul, Yucatán, and their production space over a period of more than four decades. This follow-up to his 2008 work Social Change and the Evolution of Ceramic Production and Distribution uses narrative to trace the changes in production personnel and their spatial organization through the changes in production organization in Ticul.

Although several kinds of production units developed, households were the most persistent units of production in spite of massive social change and the reorientation of pottery production to the tourist market. Entrepreneurial workshops, government-sponsored workshops, and workshops attached to tourist hotels developed more recently but were short-lived, whereas pottery-making households extended deep into the nineteenth century. Through this continuity and change, intermittent crafting, multi-crafting, and potters' increased management of economic risk also factored into the development of the production organization in Ticul.

Illustrated with more than 100 images of production units, The Evolution of Ceramic Production Organization in a Maya Community is an important contribution to the understanding of ceramic production. Scholars with interests in craft specialization, craft production, and demography, as well as specialists in Mesoamerican archaeology, anthropology, history, and economy, will find this volume especially useful.