دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Richard Peace
سری: Cambridge Studies in Russian Literature
ISBN (شابک) : 0521110238, 9780521110235
ناشر: Cambridge University Press
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب معمای گوگول: بررسی نوشته های N. V. Gogol و جایگاه آنها در سنت ادبی روسیه: نقد و تئوری، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، جنبشها و دورهها، باستان و کلاسیک، عاشقانه آرتورین، نسل بیت، فمینیست، گوتیک و رمانتیک، دگرباشان جنسی، قرون وسطی، مدرن، مدرنیسم، پست مدرنیسم، رنسانس تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، اروپایی، شرقی، انگلیسی و ایرلندی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، اسکاندیناویایی، اسپانیایی و پرتغالی، منطقه ای و فرهنگی، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، روسی، منطقه ای و فرهنگی، تاریخ و انتقاد ادبیات
در صورت تبدیل فایل کتاب The Enigma of Gogol: An Examination of the Writings of N. V. Gogol and their Place in the Russian Literary Tradition به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب معمای گوگول: بررسی نوشته های N. V. Gogol و جایگاه آنها در سنت ادبی روسیه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جایگاه گوگول در ادبیات روسیه بی نظیر است. او کمیک نویس کلاسیک روسیه است، با این حال عبارت «خنده از طریق اشک» که در مورد او به کار رفته است، به مایه های تیره تر و تراژیک تر اشاره می کند. یکی از خاصترین نویسندگان، تأثیر او عمیقاً بوده است. به نظر میرسد که از تحلیل روانشناختی دوری میکند، او هنوز پدر رمان روانشناختی روسی و مبتکر (در برنامههای محقق نشدهاش برای ارواح مرده) رمان بازسازی معنوی است که توسط تولستوی و داستایوفسکی به ثمر رسیده است. یک مبتکر بزرگ در کارهایش برای تئاتر و به طور گسترده در قرن نوزدهم (و حتی امروز در اتحاد جماهیر شوروی) به عنوان نماینده ادبیات آگاهانه اجتماعی که از افراد مستضعف حمایت می کند، مورد تحسین قرار می گیرد. منتقدان غربی روزگاری که اهمیت هنر او را در شیوه آن می بینند، نه معنای آن. پروفسور پیس با بررسی کامل این اثر استدلال می کند که گوگول به عنوان یک نویسنده با قرون وسطی روسیه وابستگی نزدیکی دارد و موقعیت مبهم او در سنت بزرگ اومانیستی ادبیات روسیه در قرن نوزدهم ناشی از تلاش های او برای کنار آمدن با فرهنگ است. تأثیر احساسات گرایی و پیشرفت بعدی آن رمانتیسیسم. علاوه بر این، درک نادرست از گوگول با تناقضی در آثار او بیشتر شده است: از یک سو تلاش برای اهمیت ملی و جهانی بودن. از سوی دیگر، تلقی هنر به عنوان شکلی از کاتارسیس شخصی.
Gogol's place in Russian literature is unique. He is Russia's classic comic writer, yet the phrase 'laughter through tears', which has been applied to him, hints at darker and more tragic overtones. One of the most idiosyncratic of writers, his influence has nevertheless been profound. Appearing to shun psychological analysis, he is yet the father of the Russian psychological novel and originator (in his unfulfilled plans for Dead Souls) of the novel of spiritual regeneration brought to fruition by Tolstoy and Dostoevsky. A great innovator in his work for the theatre and widely hailed throughout the nineteenth century (and even today in the Soviet Union) as the exponent of a socially conscious literature championing the underdog, his work has been interpreted quite differently by the Formalist and many present-day Western critics who see the significance of his art residing in its manner, not its meaning. Surveying the complete oeuvre, Professor Peace argues that Gogol has, as a writer, close affinities with the Russian Middle Ages and that his ambiguous position in the great humanist tradition of nineteenth-century Russian literature springs from his attempts to come to terms with the cultural impact of Sentimentalism, and its later development Romanticism. Moreover, misunderstanding of Gogol has been further compounded by a contradiction in his work: on the one hand the striving for national significance and universality; on the other the treatment of art as a form of personal catharsis.