The Endocrinology of Prostate Tumours

تومورهای پروستات شایع ترین انواع نئوپلاسم در مردان هستند. در حالی که شکل خوش خیم آن عملاً یک وضعیت جهانی در مردان مسن است، تومورهای بدخیم در میان علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان قرار دارند. علیرغم این واقعیت که تقریباً دو قرن است که دخالت بیضه در رشد پروستات شناخته شده است، تا اوایل دهه 1940 بود که مطالعات چارلز هاگینز در مورد تأثیر ارکیدکتومی و استروژن درمانی بر سرطان پروستات، دستکاری غدد درون ریز را آغاز کرد. مدیریت این بدخیمی در طول دهه 1960، پیشرفت در درک مکانیسم عملکرد هورمون، که از طریق پیشرفت در زیست شناسی مولکولی و شناخت جنبه های خاصی از کنترل هورمونی در رابطه با ژنوم به دست آمد، بعد جدیدی را برای دستکاری غدد درون ریز تومورهای پروستات معرفی کرد. در پایان آن دهه یک رشته علمی جدید اختصاص داده شده به تحقیقات پروستات متولد شد که محققان را در زمینه های بیولوژی مولکولی، بیوشیمی، غدد درون ریز، ایمونولوژی، اورولوژی و آسیب شناسی گرد هم آورد تا علت را جستجو کنند و روش هایی را برای پیشرفت پروستات کشف کنند. مدیریت رشد غیر طبیعی پروستات از آن زمان به بعد، داده های علمی زیادی در مورد پروستات جمع آوری شده است که در آن غدد درون ریز خود را به عنوان جنبه اصلی که می توان بیشتر یافته ها را به آن مرتبط کرد، نشان داد.

Tumours of the prostate are the commonest types of neoplasm in the male. Whilst the benign form is virtually a universal condition in the ageing male, malignant tumours rank amongst the top causes of cancer death. Despite the fact that the involvement of the testis in the growth of the prostate has been recognised for almost two centuries, it was not until the early 1940s that Charles Huggins' studies on the effect of orchidectomy and oestrogen therapy on prostatic cancer initiated endocrine manipulation in the management of this malignancy. During the 1960s progress in the understanding of the mechanism of hormone action, achieved through advances in molecular biology and the recognition of certain aspects of hormonal control in relation to the genome, introduced a new dimension for approaching endocrine manipulation of prostatic tumours. By the end of that decade a new scientific discipline devoted to prostate research had been born, which brought together investigators in the fields of molecular biology, biochemistry, endocrinology, immunology, urology and pathology to search for the cause and to explore methods for advancing the management of abnormal prostatic growth. Since then a wealth of scientific data has accumulated on the prostate in which endocrinology has manifested itself as the cardinal aspect to which most of the findings can be related.