دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Jacques Rancière. Gregory Elliott
سری:
ISBN (شابک) : 184467343X, 9781844673438
ناشر: Verso
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 69
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Emancipated Spectator به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تماشاگر رهایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پیشروترین فیلسوف هنر برای سیاست جدید نگاه کردن بحث می کند. نظریه پردازان هنر و فیلم معمولاً مخاطب مدرن را از نظر زیبایی شناختی و سیاسی منفعل نشان می دهند. در پاسخ، هم هنرمندان و هم متفکران به دنبال تبدیل تماشاگر به یک عامل فعال و نمایش به یک نمایش عمومی بوده اند. رانسیر در ادامه فیلم تحسینشده «آینده تصویر» رویکردی کاملاً متفاوت برای این تلاش برای رهایی دارد. او ابتدا با پرسیدن اینکه دقیقاً منظور ما از هنر سیاسی یا سیاست هنر چیست، در ادامه به این میپردازد که سنت هنر انتقادی و میل به وارد کردن هنر در زندگی به چه چیزی دست یافته است. آیا نقد ستیزه جویانه مصرف تصاویر و کالاها، از قضا، به تایید غم انگیزی از قدرت مطلق آن تبدیل شده است؟
The foremost philosopher of art argues for a new politics of looking.The theorists of art and film commonly depict the modern audience as aesthetically and politically passive. In response, both artists and thinkers have sought to transform the spectator into an active agent and the spectacle into a communal performance. In this follow-up to the acclaimed The Future of the Image, Rancière takes a radically different approach to this attempted emancipation. First asking exactly what we mean by political art or the politics of art, he goes on to look at what the tradition of critical art, and the desire to insert art into life, has achieved. Has the militant critique of the consumption of images and commodities become, ironically, a sad affirmation of its omnipotence?
0a......Page 1
0......Page 2
1......Page 3
2......Page 4
4......Page 5
6......Page 6
8......Page 7
10......Page 8
12......Page 9
14......Page 10
16......Page 11
18......Page 12
20......Page 13
22......Page 14
24......Page 15
26......Page 16
28......Page 17
30......Page 18
32......Page 19
34......Page 20
36......Page 21
38......Page 22
40......Page 23
42......Page 24
44......Page 25
46......Page 26
48......Page 27
50......Page 28
52......Page 29
54......Page 30
56......Page 31
58......Page 32
60......Page 33
62......Page 34
64......Page 35
66......Page 36
68......Page 37
70......Page 38
72......Page 39
74......Page 40
76......Page 41
78......Page 42
80......Page 43
82......Page 44
84......Page 45
86......Page 46
88......Page 47
90......Page 48
92......Page 49
94......Page 50
96......Page 51
98......Page 52
100......Page 53
102......Page 54
104......Page 55
106......Page 56
108......Page 57
110......Page 58
112......Page 59
114......Page 60
116......Page 61
118......Page 62
120......Page 63
122......Page 64
124......Page 65
126......Page 66
128......Page 67
130......Page 68
132......Page 69