The Electroencephalogram in Anesthesia: Fundamentals, Practical Applications, Examples

تغییرات عصبی، عصبی رویشی، و روانی پس از جراحی یا در مراقبت های شدید نشان دهنده تغییرات در عملکرد مغز است. هنگامی که این تغییرات دقیقاً مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند، مشخص می شود که به هیچ وجه نادر نیستند. در عین حال، آنها طیف گسترده ای از تظاهرات بالینی را ارائه می دهند. در حالی که نظارت بهینه گردش خون - از جمله ثبت مداوم EEG در طول بیهوشی یا مراقبت های ویژه - امروزه به عنوان یک امر معمول در نظر گرفته می شود، مشکل نظارت عینی و مداوم بر عملکرد مغز تحت اشکال مختلف بیهوشی، جراحی و مراقبت های ویژه حل نشده است. پیشرفت‌های قابل‌توجه در فیزیولوژی عصبی بالینی، عمدتاً از طریق ارزیابی‌های تحلیلی بصری و طیفی EEG، تغییرات عصبی فیزیولوژیکی عملکردی را معادل یا علت تغییرات بالینی، عصبی و روانی نشان می‌دهد. بنابراین، سوال مورد توجه کنونی این است که آیا مانیتورینگ EEG بیهوشی، هم از نظر تئوری و هم از نظر عملی، قادر به تشخیص و تفسیر مناسب تغییرات مغزی پس از اقدامات بعد از عمل است، به طوری که بتوان این تغییرات را درمان کرد یا از آن اجتناب کرد. در درازمدت، سؤالات اساسی این است که اقدامات بیهوشی تا چه حد می تواند توسط الگوی EEG هدایت شود و به طور مؤثر مدیریت شود، و آیا تجزیه و تحلیل EEG هم برای هر بیمار و هم در تفسیر کلی تأثیر روش های تزیولوژیکی بیهوشی قابل توجه است؟ در این کتاب به سوالات مربوط به ارتباط و عملی بودن مانیتورینگ EEG بیهوشی پرداخته شده است. این مطالعه بر اساس تجزیه و تحلیل بیش از 1500 EEG از بیمارانی است که در حین جراحی تحت بیهوشی قرار گرفتند.

Neurological, neurovegetative, and psychic changes following surgery or in­ tensive care indicate alterations in cerebral function. When these changes are analyzed exactly, they are found to be by no means rare; at the same time, they present a wide spectrum of clinical manifestations. While optimal circulatory monitoring - including continuous EEG recording during anes­ thesia or intensive care - is today regarded as routine, the problem of objec­ tive and continuous monitoring of cerebral function under various forms of anesthesia, surgery, and intensive care has not been solved. Considerable improvements in clinical neurophysiology, mainly through visual and spectral analytic evaluations of the EEG, show func­ tional neurophysiological changes to be equivalent to, or the cause of, clinical, neurological, and psychic changes. The question of current interest, therefore, is whether anesthesiological EEG monitoring is able, both theo­ retically and practically, to detect and adequately interpret cerebral altera­ tions following perioperative measures such that these alterations can be treated or avoided accordingly. In the long run, the basic questions are to what extent can anesthesiological measures be guided by the EEG pattern and managed effectively, and can EEG analysis be significant both for the individual patient and in the general interpretation of the effect of anes­ thesiological procedures? Questions of the relevance and practicability of anesthesiological EEG monitoring are dealt with in this book. This study is based on an analysis of more than 1500 EEGs of patients who underwent anesthesia during surgery.