The Egyptian Oracle Project: Ancient Ceremony in Augmented Reality

برای بیش از 2000 سال، بین 1500 پیش از میلاد تا 600 پس از میلاد، پیشگاه راهپیمایی مصر یکی از نقاط اصلی تماس بین مذهب مبتنی بر معبد و عموم مردم بود. در یک مراسم عمومی، یک خدا اراده خود را نشان می دهد یا از طریق حرکات یک مجسمه مذهبی قابل حمل که توسط کشیشان یا اعضای مهم جامعه حمل می شود، به سؤالات پاسخ می دهد.

پروژه اوراکل مصر اجرای تعاملی است که این مراسم را به عنوان مبنایی برای تجربه آموزشی با واقعیت ترکیبی برای کودکان و بزرگسالان جوان با استفاده از واقعیت مجازی و اجرای زنده تطبیق می دهد. صحنه در یک معبد مجازی مصری است که بر روی یک دیوار قرار گرفته است. یک اوراکل به رهبری یک آواتار کشیش اعظم (که توسط یک عروسک‌باز زنده انسانی کنترل می‌شود) در حضور تماشاچیان زنده قرار می‌گیرد که در نقش مردم مصر بازی می‌کنند. با وساطت یک بازیگر، مخاطب با آواتار تعامل برقرار می‌کند و رویداد را بازآفرینی می‌کند.

مجموعه مقالات با دقت متمرکز در این کتاب در سه بخش، زمینه‌ای حیاتی برای این پروژه راه‌شکنی فراهم می‌کند. پس از مقدمه‌ای کوتاه بر تئاتر آموزشی و واقعیت مجازی، بخش اول به تشریح مراسم باستانی و توسعه آن به همراه ارتباطات میان فرهنگی می‌پردازد. سپس توسعه فیلمنامه و اجرای آن در بستر واقعیت آمیخته و تئاتر آموزشی بررسی می شود. مجموعه پایانی مقالات، محیط معبد مجازی را با جزئیات بیشتری توصیف می‌کند و پیامدهای گسترده‌تر این پروژه را برای میراث مجازی بررسی می‌کند.

For more than 2,000 years, between 1500 BCE and 600 CE, the Egyptian processional oracle was one of the main points of contact between temple-based religion and the general population. In a public ceremony, a god would indicate its will or answer questions through the movements of a portable cult statue borne by priests or important members of the community.

The Egyptian Oracle Project is an interactive performance that adapts this ceremony to serve as the basis for a mixed-reality educational experience for children and young adults, using both virtual reality and live performance. The scene is set in a virtual Egyptian temple projected onto a wall. An oracle led by a high priest avatar (controlled by a live human puppeteer) is brought into the presence of a live audience, who act in the role of the Egyptian populace. Through the mediation of an actress, the audience interacts with the avatar, recreating the event.

The series of carefully focused essays in this book provides vital background to this path-breaking project in three sections. After a brief introduction to educational theatre and virtual reality, the first section describes the ancient ceremony and its development, along with cross-cultural connections. Then the development of the script and its performance in the context of mixed-reality and educational theatre are examined. The final set of essays describes the virtual temple setting in more detail and explores the wider implications of this project for virtual heritage.