The Ecology of Vertebrate Olfaction

دانشمندان به ندرت تسلیم ناامیدی می شوند که وقتی مجبور می شوند با نوشتن بررسی خود درباره رشته مورد نظر، اطلاعات کاملاً اساسی در مورد یک رشته توسعه نیافته را از انتشارات پراکنده ای که بسیاری از رشته ها را پوشش می دهند، به دست آورند. این یک تمرین ارزشمند است، به ویژه برای کسانی که در تجارت تحریک دانش آموزان برای دست و پنجه نرم کردن با ایده ها و مفاهیم ناآشنا هستند، زیرا باعث می شود مقدمه آن ادبیات بسیار کمتر دردناک باشد. تا حدودی من نیز با نوشتن این کتاب تسلیم این ناامیدی شده ام، اما همچنین، مهمتر از آن، تلاش کرده ام که از این ادبیات دیدگاهی بویایی از کل ارگانیسم در محیط خود ایجاد کنم - در روابط تغذیه ای، تولیدمثلی. زیست‌شناسی، انزوای زیست‌محیطی، سازمان‌دهی اجتماعی، توانایی هشدار دادن و دفاع از خود، و توانایی جهت‌یابی در هنگام آواره شدن از خانه. یک رویداد بیش از هر رویداد دیگری به عنوان یک کاتالیزور برای تشویق من برای شروع این کار عمل کرد. یک روز عصر در بوته‌های خشک استرالیا، هنگامی که به کمپ بازمی‌گشتم، هوای متلاطم مرا غرق در انبوهی از بو کرد که در گرمای خفه‌کننده روز از آن غافل بودم. من تأثیر آنها را بر من کاملاً خارق‌العاده یافتم، زیرا آنها بیش از آنچه تصور می‌کردم به من سرزنده و احیا می‌کردند. نگاه اجمالی نادری داشتم از اینکه ماکروسماتیک بودن چگونه باید باشد - تکیه کردن به بینی برای ورودی حسی خود.

Scientists not infrequently succumb to the frustration they feel when they have to garner often quite fundamental information about an undeveloped field from scattered publications covering many disciplines by writing their own review of the field in question. This is an invaluable exercise, particularly for those in the business of stimulating students to grapple with unfamiliar ideas and concepts, since it makes the introduction to that literature much less painful. To some extent I, too, have succumbed to this frustration by writing this book, but I have also, much more importantly, tried to develop out of this literature an olfactory perspective of the whole organism in its environment - in its feeding relations, reproductive biology, ecological isolation, social organization, ability to give warning and defend itself, and ability to navigate when displaced from home. One event more than any other acted as a catalyst to encourage me to start this task. One evening in the arid Australian bush, as I was returning to camp, the stirring of the air bathed me in a host of smells I had been unaware of in the stifling heat of the day. I found their effect on me quite extraordinary, for they refreshed and revitalized me more than I would ever have imagined possible. I had a rare glimpse of what it must be like to be macrosmatic-to rely on one's nose for one's sensory input.