The Doctrines of Grace: Rediscovering the Evangelical Gospel

شکی نیست که ما در عصر الهیات ضعیف و مسیحیت معمولی زندگی می کنیم. ما شهود را به جای حقیقت، احساس را به جای باور و رضایت فوری را جایگزین امید پایدار کرده ایم. انجیلییسم بشدت نیاز به بازگشت به آموزه هایی دارد که قبلاً جهان را اصلاح کرده بودند: تباهی رادیکال، انتخاب بی قید و شرط، رستگاری خاص، فیض مؤثر و فیض پایدار.

جیمز بویس و فیلیپ رایکن نه تنها توضیح قانع کننده ای در این زمینه ارائه می دهند. آموزه های فیض، بلکه به طور خلاصه به تأثیر تاریخی آنها نگاه کنید. نویسندگان هیچ شکی باقی نمی گذارند که کلیسا وقتی این حقایق اساسی نادیده گرفته می شود رنج می برد و باید به مسیحیتی بازگردد که دارای تفکر عملی، مهربان و مهمتر از همه مبتنی بر کتاب مقدس است.

There is no question that we live in an age of weak theology and casual Christianity. We have substituted intuition for truth, feeling for belief and immediate gratification for enduring hope. Evangelicalism desperately needs to return to the doctrines that once before reformed the world: radical depravity, unconditional election, particular redemption, efficacious grace and persevering grace.

James Boice and Philip Ryken not only provide a compelling exposition on these doctrines of grace, but also look briefly at their historical impact. The authors leave no doubt that the church suffers when these foundational truths are neglected and that she must return to a Christianity that is practical-minded, kind-hearted, and most importantly, biblically based.