The Disneyfication of Animals

این کتاب به طور انتقادی بررسی می‌کند که چگونه استودیو انیمیشن والت دیزنی اشکال مختلفی از آسیب رساندن و عینیت بخشیدن به حیوانات غیر انسانی را در فیلم‌های خود به تصویر می‌کشد - و گاهی اوقات نتوانسته است به تصویر بکشد. هر فصل از طریق تئوری‌های گونه‌گرایی، رمانتیسم، و تأثیر «فروپاشی شفقت»، از کشاورزی، شکار و ماهیگیری گرفته تا لباس، کار و سرگرمی، به اشکال متفاوتی از آسیب و عینیت‌سازی حیوانات می‌پردازد. استانتون به وضوح دوگانگی بین تصویرهای شخصیت های حیوانی مرتبه بالاتر، انسان سازی شده و نئوتونیزه شده و گونه های درجه پایین را ارائه می دهد، و همچنین نشان می دهد که چگونه این تصویرها ارتباط نزدیکی با تغییر نگرش های اجتماعی در مورد اشکال قابل قبول آسیب حیوانات دارند.

این کتاب که سهمی جذاب و بدیع در زمینه مطالعات انتقادی حیوانات است، استفاده از حیوانات را نه تنها در بهترین انیمیشن‌های شناخته شده دیزنی مانند 101 خالمی، بلکه ویژگی‌های کمتر شناخته شده از جمله خانه را نیز بررسی می‌کند. در محدوده و Fun and Fancy Free. یک ضمیمه کمی که اطلاعاتی را در مورد تعداد دفعاتی که هر گونه حیوانی ظاهر می‌شود و تعداد دفعاتی که آسیب یا شیء شدن حیوانات در بیش از پنجاه فیلم به تصویر کشیده می‌شود، منبع ارزشمندی را برای محققانی که هم در دیزنی و هم در مطالعات حیوانات کار می‌کنند، فراهم می‌کند.

This book critically examines how Walt Disney Animation Studios has depicted – and sometimes failed to depict – different forms of harming and objectifying non-human animals in their films. Each chapter addresses a different form of animal harm and objectification through the theories of speciesism, romanticism, and the ‘collapse of compassion’ effect, from farming, hunting and fishing, to clothing, work, and entertainment. Stanton lucidly presents the dichotomy between depictions of higher order, anthropomorphised and neotonised animal characters and that of lower-order species, showing furthermore how these depictions are closely linked to changing social attitudes about acceptable forms of animal harm.

An engaging and novel contribution to the field of Critical Animal Studies, this book explores the use of animals not only in Disney’s best known animated films such as 101 Dalmatians, but also lesser known features including Home on the Range and Fun and Fancy Free. A quantitative appendix supplying data on how often each animal species appears and the amount of times animal harm or objectification is depicted in over fifty films provides an invaluable resource and addition to scholars working in both Disney and animal studies.