The Discovery of the Art of the Insane

این اثر پیشگام، اولین تاریخ هنر دیوانگان، تغییرات نگرش نسبت به هنر بیماران روانی را از زمانی که یا نادیده گرفته می‌شد یا مورد تمسخر قرار می‌گرفت تا دورانی که چهره‌های اصلی دنیای هنر قدرت خارق‌العاده بیانیه‌های بصری را توسط هنرمندان روان‌پریشی مانند آدولف ولفلی و ریچارد داد کشف کرد. جان مک گرگور از آموزش دوگانه خود در تاریخ هنر و روانپزشکی و روانکاوی استفاده می کند تا نه تنها این تحول در نگرش ها، بلکه تأثیر قابل توجه هنر بیماران روانی را در توسعه هنر مدرن به عنوان یک کل توصیف کند. روایت مفصل او با تصاویر زیبای عجیبی که دارد، ما را با گروهی جذاب از مردم آشنا می‌کند که شامل هنرمندان روان‌پرور، چه آموزش‌دیده و چه آموزش‌دیده، و روان‌پزشکان، روان‌کاوان، منتقدان و مورخان هنری می‌شود که با آثارشان مواجه شده‌اند.

This pioneering work, the first history of the art of the insane, scrutinizes changes in attitudes toward the art of the mentally ill from a time when it was either ignored or ridiculed, through the era when major figures in the art world discovered the extraordinary power of visual statements by psychotic artists such as Adolf Wlfli and Richard Dadd. John MacGregor draws on his dual training in art history and in psychiatry and psychoanalysis to describe not only this evolution in attitudes but also the significant influence of the art of the mentally ill on the development of modern art as a whole. His detailed narrative, with its strangely beautiful illustrations, introduces us to a fascinating group of people that includes the psychotic artists, both trained and untrained, and the psychiatrists, psychoanalysts, critics, and art historians who encountered their work.