دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Joseph Weiss
سری:
ISBN (شابک) : 1350174963, 9781350174962
ناشر: Bloomsbury Academic
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 256
[201]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 13 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Dialectics of Music: Adorno, Benjamin, and Deleuze به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیالکتیک موسیقی: آدورنو ، بنیامین و دلوز نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ترکیبی از فلسفه و موسیقی شناسی T.W. آدورنو، والتر بنجامین و ژیل دلوز، جو وایس سهمی اصیل در زمینه زیباییشناسی و نظریه انتقادی دارند. برجسته کردن پیوندهای پنهان قبلی بین آثار این فیلسوفان، دیدگاه جدیدی را در مورد رابطه پویا بین موسیقی، طبیعت، تاریخ و فناوری مورد توجه قرار می دهد. بیان موسیقایی در این پژوهش به عنوان یکی از راههای اصلی برای فرار از طبیعت و غرایز پستتر انسان ارائه شده است. روشهای پیچیدهای که در آن آهنگ در زمان و مکان گرفته میشود، از منظر فناوریها و تاریخهای مختلف نگریسته میشود. این روند تاریخی، که وایس به دنبال دلوز از آن به عنوان ابزاری سازی صدا یاد می کند، با تحلیلی گسترده که شامل لالایی، جاز، موسیقی کلاسیک و آوانگارد الکتروآکوستیک است، روشن می شود. وایس با تعمیق تحلیل زیباییشناختی موسیقی در رابطه با مسائل مفهومی فلسفه قارهای، پیامدهای نظری روشنگرانهای را آشکار میکند. وایس با درگیر شدن با طیف التقاطی از نظریه پردازان قرن بیستم، از جمله پریمو لوی، جیمز بالدوین، ادوارد گلیسان، فرد موتن و آنجلا دیویس، این استدلال را مطرح می کند که موسیقی پیشرفته پناهگاهی برای امیدهای سیاسی است که هنوز از تحقق آنها جلوگیری شده است. نویسنده با سخنرانی در بحث های معاصر درباره پساانسانیسم، حافظه و تهدید روابط اجتماعی نئوفاشیستی، زیبایی شناسی جدید و جسورانه موسیقی را ترسیم می کند.
Combining the philosophy and musicology of T.W. Adorno, Walter Benjamin, and Gilles Deleuze, Joe Weiss makes an original contribution to the field of aesthetics and critical theory. Highlighting previously hidden connections between these philosophers work brings into focus a new perspective on the dynamic relationship between music, nature, history, and technology. Musical expression in this study is presented as one of the core ways in which human beings are able to escape their more base natures and instincts. The complex ways in which song is taken up across time and place is viewed through the prism of different technologies and histories. This historical process, which Weiss refers to as the instrumentalization of the voice, following Deleuze, is illuminated though a wide-ranging analysis encompassing lullaby, jazz, classical music, and the electroacoustic avant-garde. Deepening the aesthetic analysis of music in relation to the conceptual problems of continental philosophy, Weiss reveals enlightening theoretical consequences. By engaging with an eclectic range of 20th century theorists, including Primo Levi, James Baldwin, Édouard Glissant, Fred Moten, and Angela Davis, Weiss makes the argument that advanced music remains a refuge for political hopes that are as yet blocked from realization. Speaking to contemporary debates on post-humanism, memory, and the threat of neo-fascist social relations, the author outlines a bold new aesthetics of music.