The Devil's Pleasure Palace: The Cult of Critical Theory and the Subversion of the West

پس از جنگ جهانی دوم، آمریکا به عنوان برترین قدرت نظامی جهان به تنهایی ایستاد. با این حال، اعتماد به نفس رزمی آن به وضوح با احساس حقارت فرهنگی اش در تضاد بود. نخبگان رو به رشد فراملی در نیویورک و واشنگتن که هنوز به دنبال اروپای شکست خورده و ناامید برای راهنمایی های فکری و هنری هستند، نه تنها پناهندگان جنگ، بلکه بسیاری از ایده های آنها را نیز پذیرفتند، و هیچ چیز زیانبارتر از ایده های فرانکفورت ثابت نشده است. مکتب و فلسفه ارتجاعی «نظریه انتقادی» آن. نظریه انتقادی مانند جعبه پاندورا انبوهی از شیاطین را در روان آمریکایی منتشر کرد. وقتی همه چیز را می‌توان زیر سؤال برد، هیچ چیز نمی‌توانست واقعی باشد، و تجربه‌گرایی عضلانی و مطمئنی که به تازگی در جنگ پیروز شده بود، در کمتر از یک نسل جای خود را به نیهیلیسم اروپای مرکزی داد که در پردیس‌های دانشگاهی در سراسر ایالات متحده جشن گرفته می‌شد. نیهیلیست های جدید با به دست گرفتن جایگاه عالی دانشگاه و هنر، دست به انحلال سنگ بنای کشور زدند، از میهن پرستی گرفته تا ازدواج و خانواده و خدمت سربازی. آنها کاشته اند (همانطور که کاردینال برگولیو، اکنون پاپ فرانسیس، زمانی در مورد شیطان نوشته است) "ویرانی، تفرقه، نفرت، و بدگویی" و همه آنها را به عنوان جستجوی حقیقت پنهان کرده اند.

در شیطان کاخ لذت ما به روش‌هایی که نظریه انتقادی در آمریکا ریشه دوانید و پس از تأسیس و به وجود آمدن، تقریباً بر همه جنبه‌های زندگی و جامعه آمریکایی تأثیر گذاشته است و برای متوقف کردن آن چه کاری می‌توان انجام داد، خواهیم دید.
</ div>