The desert smells like rain a naturalist in O'odham country

ساکنان دیرینه صحرای سونوران، مردم توهونو اودهام قرن‌ها را در کنار زمین زندگی کرده‌اند - سرزمینی که اکثر شهروندان مدرن جنوب آریزونا آن را کاملاً غیر مهمان‌نواز می‌دانند. Gary Nabhan، گیاه شناس قومی، با Tohono O'odham که مدت ها به نام پاپاگوس شناخته می شد، زندگی می کرد و تعادل ظریف بین این افراد و محیط آنها را مشاهده می کرد. او با آوردن صداهای اودهام به صفحه در هر نوبت، با ظرافت می نویسد که چگونه آنها منابع آبی کم دارند، محصولات کشاورزی می کنند و از غذاهای خوراکی وحشی استفاده می کنند. داستان‌های کایوت، برداشت‌های کودکان اودهام از صحرا، و مشاهداتی درباره مشکلات سیاسی ناشی از زندگی در دو سوی مرزهای بین‌المللی از طریق روایت او بافته شده است. نبهان چه بازدید از غاری مقدس در کوه‌های بابوکیواری و چه شرکت در مراسم شراب‌خوری ساگوارو، زندگی روزمره و پشتکار خارق‌العاده این مردم کویر را در کتابی که به کلاسیک معاصر ادبیات محیطی تبدیل شده است، منتقل می‌کند.

Longtime residents of the Sonoran Desert, the Tohono O'odham people have spent centuries living off the land—a land that most modern citizens of southern Arizona consider totally inhospitable. Ethnobotanist Gary Nabhan has lived with the Tohono O'odham, long known as the Papagos, observing the delicate balance between these people and their environment. Bringing O'odham voices to the page at every turn, he writes elegantly of how they husband scant water supplies, grow crops, and utilize wild edible foods. Woven through his account are coyote tales, O'odham children's impressions of the desert, and observations on the political problems that come with living on both sides of an international border. Whether visiting a sacred cave in the Baboquivari Mountains or attending a saguaro wine-drinking ceremony, Nabhan conveys the everyday life and extraordinary perseverance of these desert people in a book that has become a contemporary classic of environmental literature.