The Debate Over Slavery: Antislavery and Proslavery Liberalism in Antebellum America

فردریک داگلاس و جورج فیتژو تقریباً در مورد همه مسائل مهم روز اختلاف نظر داشتند. نظرات آنها در مورد برده داری، حقوق زنان و حفظ اتحادیه کاملاً متضاد بود. جایی که داگلاس در برابر بدی های برده داری رعد و برق می کرد، فیتژوگ برکات ادعایی فراوان آن را به گونه ای برشمرد که خوانندگان امروزی را متحیر کند. در این صورت، احتمالاً برجستۀ الغا طلب آن روز و برجسته ترین روشنفکر برده داری جنوب چه وجه اشتراکی می تواند داشته باشد؟ به گفته دیوید اف اریکسون، پاسخ به همان اندازه که ساده است، شگفت انگیز است. لیبرالیسم.

در مناظره در مورد برده داری دیوید اف اریکسون این استدلال بحث برانگیز را مطرح می کند که علیرغم تفاوت های ظاهری فراوان، اکثر طرفداران لغو برده داری شمالی و مدافعان جنوبی برده داری تعهدات مشترک بسیاری داشتند: اصول لیبرال؛ به ملت؛ به مأموریت ویژه ملت در تاریخ؛ و به پیشرفت سکولار. او متفکران طرفدار و مخالف برده داری مانند لیدیا ماری چایلد، فردریک داگلاس، وندل فیلیپس، توماس آر دیو و جیمز فیتژو را تجزیه و تحلیل می کند تا پیوند بین ایده های بسیار متفاوت آنها را نشان دهد و نشان دهد که چگونه از لیبرال عمل می کند. اصول، آنها به چنین نتایج کاملاً متفاوتی رسیدند. او پرسش‌های نگران‌کننده‌ای درباره لیبرالیسم ایجاد می‌کند که مورخان، فیلسوفان و دانشمندان علوم سیاسی نمی‌توانند از آن چشم پوشی کنند.

Frederick Douglass and George Fitzhugh disagreed on virtually every major issue of the day. On slavery, women's rights, and the preservation of the Union their opinions were diametrically opposed. Where Douglass thundered against the evils of slavery, Fitzhugh counted its many alleged blessings in ways that would make modern readers cringe. What then could the leading abolitionist of the day and the most prominent southern proslavery intellectual possibly have in common? According to David F. Ericson, the answer is as surprising as it is simple; liberalism.

In The Debate Over Slavery David F. Ericson makes the controversial argument that despite their many ostensible differences, most Northern abolitionists and Southern defenders of slavery shared many common commitments: to liberal principles; to the nation; to the nation's special mission in history; and to secular progress. He analyzes, side-by-side, pro and antislavery thinkers such as Lydia Marie Child, Frederick Douglass, Wendell Phillips, Thomas R. Dew, and James Fitzhugh to demonstrate the links between their very different ideas and to show how, operating from liberal principles, they came to such radically different conclusions. His raises disturbing questions about liberalism that historians, philosophers, and political scientists cannot afford to ignore.