دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gary J. Shipley
سری:
ISBN (شابک) : 0615600301, 9780615600307
ناشر: Punctum Books
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 49
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Death of Conrad Unger به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مرگ کنراد اونگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مرگ بر اثر خودکشی دوست نزدیک گری جی شیپلی، کنراد آنگر (نویسنده، نظریه پرداز و حشره شناس آماتور)، او را بر آن داشت تا نه تنها با ماشین سرد پاک کردن خود، بلکه با ارتباط آن با زندگی ادبی و مفاهیم پیرامون جادوی روانی روبرو شود. برای ارزیابی مجدد آنچه که نویسندگانی مانند آنگر را در هر دو جنبه تخیلی و حشرهشناختی سوق میدهد تا زندگی خود را به عنوان یک امر طبیعی از دست بدهند، گویی این پایان در تمام مدت وجود داشته است، میدانستند، منتظر بودند. مانند جرارد دو نروال، دیوید فاستر والاس، آن کوین و ویرجینیا وولف قبل از او، آنگر تنها نویسندهای نبود که به زندگی خود پایان دهد، بلکه نویسندهای بود که آثارش از آگاهی از تعویق موقت آن رویداد جعل شده بود. و در حالی که برای افراد ناآشنا این خودکشی های ادبی به احتمال زیاد کاملاً بی ارتباط با رفتارهای خودکشی حشرات انگلی قارچ های حشره زا یا نماتومورفا هستند، در صفحات این مطالعه کوتاه اغلب جزئیاتی به ما ارائه می شود که به ما امکان می دهد شباهت های بین پایانه آنها را ببینیم. طراحی های رقص او آنچه را که به اعتقاد او انگیزههای اساساً دوتایی و متناقض مطالعات موردی خودکشی است بررسی میکند: جایی که خودارسالی آنها به نمونهای از خودمختاری نکرو تبدیل میشود (مرگ بهعنوان راهحلی برای یک تهدید بیرونی، یا زامبیسازی زندگی روزمره بهعنوان چیزی که بیشترین نیاز را دارد. شکل افراطی رهایی)، در حالی که علاوه بر این، نمونه ای از تعادل نکرو است (مرگ به عنوان راه حلی برای یک عذاب درونی، یا رنج ناشی از عدم توانایی دیگر به راحتی در آن روزمرگی به عقب برگردید). تنگناهراسی مرگبار زندگی انسان و دستیابی به موضعی خارج از آن: هر دو خار بر خطوطی که فقط میتوانند بیماری را شرح دهند، هرگز آن را درمان نمیکنند. در خلال عصاره و خلاصه کتابهای آنگر، حاشیهها و زیرخطهایی که از کتابخانه وسیع او انتخاب شدهاند، و برنامهای مختصر از حرکات او در آخرین ماه تبعید، تصویری از وسواس خودکشی نویسنده شروع به شکلگیری میکند و به بهای هزینهها شکل میگیرد. انسان، این ایده مانند یک انگل قارچی در مغزش می خورد و جسد بیدار را متلاشی می کند تا به کلماتش تبدیل شود.
The death by suicide of Gary J Shipley's close friend, Conrad Unger (writer, theorist and amateur entomologist), has prompted him to confront not only the cold machinery of self-erasure, but also its connections to the literary life and notions surrounding psychological bewitchment, to revaluate in both fictional and entomological terms just what it is that drives writers like Unger to take their own lives as a matter of course, as if that end had been there all along, knowing, waiting. Like Gerard de Nerval, David Foster Wallace, Ann Quin and Virginia Woolf before him, Unger was not merely a writer who chose to end his life, but a writer whose work appeared forged from the knowledge of that event's temporary postponement. And while to the uninitiated these literary suicides would most likely appear completely unrelated to the suicide behaviors of insects parasitized by entomopathogenic fungi or nematomorpha, within the pages of this short study we are frequently presented with details that allow us to see the parallels between their terminal choreographies. He investigates what he believes are the essentially binary and contradictory motivations of his suicide case studies: where their self-dispatch becomes an instance of necro-autonomy (death as solution to an external thraldom, or the zombification of everyday life as something requiring the most extreme form of emancipation), while in addition being an instance of necro-equipoise (death as solution to an internal thraldom, or the anguish of no longer being able to slip back comfortably inside that very everydayness). The deadening claustrophobia of human life and achieving a stance outside of it: both barbs on the lines that can only ever detail the sickness, never cure it. Through extracts and synopses of Unger's books, marginalia and underscorings selected from his extensive library, and a brief itinerary of his movements in that last month of exile, a picture of the writer's suicidal obsession begins to form, and it forms at the expense of the man, the idea eating through his brain like a fungal parasite, disinterring the waking corpse to flesh its words.