دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John Bintliff. Mark Pearce (editors)
سری:
ISBN (شابک) : 1842174460, 9781842174463
ناشر: David Brown Book Co
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 93
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب The Death of Archaeological Theory? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مرگ تئوری باستان شناسی؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مرگ نظریه باستان شناسی؟ به این موضوع تحریکآمیز میپردازد که آیا زمان آن رسیده است که بار نظریه و ایدئولوژی تا حدودی جزمگرایانه را که بحثهای باستانشناسی را تعریف کرده و باستانشناسی را در 25 سال گذشته شکل داده، کاهش دهیم. هفت فصل با این موضوع بحثبرانگیز روبرو میشوند و همچنین ارزیابی میکنند که نظریه باستانشناسی در حال حاضر کجاست و مسیرهای آینده. جان بینتلیف نظریات چیست و استدلال میکند که باستانشناسان باید از شر «ایدئوپراکسیستها» رها شوند، یا کسانی که موعظه میکنند که یک رویکرد یا مدل واحد درست است تا همه دیگران کنار گذاشته شوند. مارک پلوسینیک دوباره منظور ما از نظریه باستان شناسی را زیر سوال می برد و استدلال می کند که نقش مد فکری دست کم گرفته شده است. او پیشبینی میکند که فشارهای باستانشناسی بیرونی برای هدایت نظریههای غالب ما به سمت نظریه تأثیر ژنتیکی و انسانی. کریستین کریستیانسن استدلال میکند که نظریه نمیتواند بمیرد، اما میتواند جهت خود را تغییر دهد و نشانههایی از عقبنشینی از چرخه پست مدرن و فراروندی کنونی به سوی چرخهای مبتنی بر علم و عقلگرایانهتر مدرنیته احیا شده را میبیند. از نظر مارک پیرس، چشمگیرترین چیز در مورد وضعیت فعلی نظریه باستان شناسی این است که هیچ پارادایم نوظهوری وجود ندارد که بتوان تشخیص داد. او پیشنهاد می کند که تئوری نمرده است، بلکه در عوض التقاطی تر و ظریف تر شده است. دو مقاله دیدگاه متفاوتی از سایر مناطق جهان ارائه میدهند. الکساندر گرامش موضوع را از سنت آلمانی بررسی می کند و نشان می دهد که در اروپای مرکزی و شرقی نه تنها نظریه انگلیسی-آمریکایی تأثیر محدودی داشته است، بلکه بحث های کنونی در مورد آینده روش و نظریه دیدگاه گسترده تری از رشته ای که سنت های قدیمی در آن هستند ارائه می دهد. دیده می شود که پایه را تشکیل می دهد. کنت فلانری و جویس مارکوس نشان میدهند که باستانشناسان آمریکایی مرگ یک نظریه باستانشناسی واقعی را پیشبینی نمیکنند (که معتقدند هرگز وجود نداشته است) اما میترسند که فاجعه واقعی مرگ نظریه انسانشناسی باشد، زیرا برخی از انسانشناسی امروز به طور قطعی ضد علمی شده است. ، نه تنها مقایسه و تضاد کنترل شده فرهنگ ها را رد می کند، بلکه استفاده از تعمیم را نیز رد می کند، که هر دو برای تئوری ها و مدل ها بسیار مهم هستند و بدون آن ها لانگ دوره همیشه نامرئی خواهد بود.
The Death of Archaeological Theory? addresses the provocative subject of whether it is time to discount the burden of somewhat dogmatic theory and ideology that has defined archaeological debate and shaped archaeology over the last 25 years. Seven chapters meet this controversial subject head on, also assessing where archaeological theory is now, and future directions. John Bintliff questions what theory is and argues that archaeologists should be freed from 'Ideopraxists', or those who preach that a single approach or model is right to the exclusion of all others. Marc Pluciennik again questions what we mean by archaeological theory and argues that the role of intellectual fashion is underestimated. He predicts pressure from outside archaeology to redirect our dominant theories towards genetic and human impact theory. Kristian Kristiansen argues that theory cannot die, but it can change direction and sees signs of a retreat from the present post-modern and post-processual cycle towards a more science based, rationalistic cycle of revived modernity. To Mark Pearce the most striking thing about the present state of archaeological theory is that there is no emerging paradigm to be discerned; he proposes that Theory is not dead, but has instead become more eclectic and nuanced. Two papers offer a different perspective from other areas of the world; Alexander Gramsch examines the issue from the German tradition and shows that in Central and Eastern Europe not only has Anglo-American Theory had limited impact, but current discussions on the future of method and theory offer a broader view of the discipline in which older traditions are seen to form the foundation. Kent Flannery and Joyce Marcus demonstrate that American archaeologists do not foresee the death of a genuinely archaeological theory (which they believe has never existed) but fear the real catastrophe would be the death of anthropological theory, because some anthropology today has become decidedly anti-scientific, rejecting not only the controlled comparison and contrast of cultures, but also the use of generalisation, both of which are crucial to theories and models and without which the longue duree will always be invisible.
Cover......Page 1
Contents......Page 3
1. Introduction......Page 4
2. The death of archaeological theory?......Page 10
3. A New World Perspective on the 'Death' of Archaeological Theory......Page 26
4. Theory, Fashion, Culture......Page 34
5. Theory in Central European Archaeology: dead or alive?......Page 51
6. Theory does not die it changes direction......Page 75
7. Have Rumours of the 'Death of Theory' been Exaggerated?......Page 83