The Dead Ladies Project: Exiles, Expats, and Ex-Countries

وقتی جسا کریسپین سی ساله بود، زندگی ساکن شیکاگوی خود را با خاک یکسان کرد و با یک جفت چمدان و بدون هیچ برنامه ای فراتر از رفتن به برلین رفت. نیم دهه بعد، او هنوز در راه است، نه در جستجوی خانه ای که به دنبال درک، راهی برای بودن در دنیایی که نه مبارزه مداوم و نه تسلیم کامل را می طلبد.
          
مردگان Ladies Project گزارشی از آن سفر است – اما در عین حال بسیار بسیار بیشتر است. کریسپین که مجذوب تبعید شده است، به سفری از مکان‌های کلیدی در نقشه ادبی خود سفر می‌کند، مکان‌هایی که نویسندگانی را جذب کرده‌اند که باید از اصل خود رها شوند و از نو شروع کنند. همانطور که او در مورد ویلیام جیمز که در برلین با ناامیدی دست و پنجه نرم می کند، نورا بارناکل وابسته به جیمز جویس در تریست و قابل اعتماد به جیمز جویس، مود گون برافروخته کننده انقلاب و پرورش اسطوره در دوبلین، یا ایگور استراوینسکی که از هیچ در سوئیس شروع می کند، می اندیشد، کریسپین زندگی نامه و ادبیات برجسته را در هم می آمیزد. تجزیه و تحلیل، و تجربه شخصی در یک مراقبه غنی در مورد تعاملات پیچیده مکان، شخصیت و جامعه است که می تواند فرار و اختراع مجدد را به یک پیشنهاد جذاب و حتی مست کننده تبدیل کند.
>پروژه زنان مرده از قرن نوزدهم تا امروز، از شخصیت های تاریخی گرفته تا خماری های جدید را در بر می گیرد، در نهایت در جستجوی پاسخی به یک سوال اساسی: چگونه یک شخص تصمیم می گیرد که چگونه زندگی کند. ?

When Jessa Crispin was thirty, she burned her settled Chicago life to the ground and took off for Berlin with a pair of suitcases and no plan beyond leaving. Half a decade later, she’s still on the road, in search not so much of a home as of understanding, a way of being in the world that demands neither constant struggle nor complete surrender.
          
The Dead Ladies Project is an account of that journey—but it’s also much, much more. Fascinated by exile, Crispin travels an itinerary of key locations in its literary map, of places that have drawn writers who needed to break free from their origins and start afresh. As she reflects on William James struggling through despair in Berlin, Nora Barnacle dependant on and dependable for James Joyce in Trieste, Maud Gonne fomenting revolution and fostering myth in Dublin, or Igor Stravinsky starting over from nothing in Switzerland, Crispin interweaves biography, incisive literary analysis, and personal experience into a rich meditation on the complicated interactions of place, personality, and society that can make escape and reinvention such an attractive, even intoxicating proposition.
         
Personal and profane, funny and fervent, The Dead Ladies Project ranges from the nineteenth century to the present, from historical figures to brand-new hangovers, in search, ultimately, of an answer to a bedrock question: How does a person decide how to live their life?