دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jerry Toner
سری: Witness to Ancient History
ISBN (شابک) : 1421415852, 9781421415864
ناشر: Johns Hopkins University Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 145
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب روز کمودوس کرگدن را کشت: درک بازی های رومی: رم، تمدن های باستان، تاریخ، تاریخ ورزش
در صورت تبدیل فایل کتاب The Day Commodus Killed a Rhino: Understanding the Roman Games به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روز کمودوس کرگدن را کشت: درک بازی های رومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
امپراتور روم کومودوس می خواست یک کرگدن را با کمان و تیر بکشد و می خواست این کار را در کولوسئوم انجام دهد. شور و اشتیاق کومودوس برای شکار حیوانات به حدی بود که او رویای تیراندازی به ببر، فیل و اسب آبی را در سر می پروراند. قدرت او به حدی بود که مردم ادعا می کردند که او هرگز هنگام پرتاب نیزه یا شلیک تیر از کمان خود اشتباه نمی کرد. به مدت چهارده روز در اواخر سال 192 پس از میلاد، امپراتور یکی از مجلل ترین و دیدنی ترین بازی های گلادیاتوری را که روم تا به حال دیده بود، برپا کرد. خود کومودوس جاذبه ی ستاره ای بود و مردم از سرتاسر ایتالیا برای تماشای این منظره هجوم آوردند. اما این کشتار صرفاً عمل گرم کردن برای رویداد اصلی بود: امپراتور همچنین قصد داشت به عنوان یک گلادیاتور بجنگد.
چرا حاکمان رومی منابع عظیمی را برای چنین نمایشهای فوقالعادهای خرج کردند—و چرا برخی از امپراتوران در آنها به عنوان مبارز ظاهر شدند؟ چرا مردمان رومی از تماشای کشتار حیوانات و دیدن مردانی که تا سر حد مرگ می جنگند لذت می بردند؟ و چگونه میتوانیم در دنیای مدرن بفهمیم که واقعاً در سیرک و عرصه چه چیزی در خطر بود؟ در روزی که کومودوس یک کرگدن را کشت، جری تونر تصمیم گرفت به این سؤالات پاسخ دهد و به وضوح توضیح دهد که حضور در نمایش های خارق العاده کومودوس و تماشای یکی از بسیاری از حضورهای او به عنوان شکارچی و جنگنده چگونه بود. .
این کتاب با تأکید بر تلاشهای لجستیکی عظیم مورد نیاز برای تهیه بازیها با حیوانات، بازیگران و مجرمان برای اعدام، نشان میدهد که چگونه خون و گور واقعاً اتفاقی برای آنچه واقعاً مهم است، بوده است. بازی های گلادیاتوری نقش کلیدی در ایجاد یک انجمن برای بحث سیاسی بین حاکمان و حاکمان داشت. جمعیت رومی منفعل نبودند: آنها متشکل از مصرف کنندگان پیچیده با اهداف سیاسی خاص خود بودند که از بازی ها برای ایمن سازی آنها استفاده می کردند. علاوه بر این، بازی ها همچنین به عنوان بیانی ناب از معنای واقعی رومی بودن عمل کردند. این بازیها با تکیه بر مفاهیم شرافت شخصی، نیروی مردانه و مهارتهای پیچیده، داستانی بودند که رومیها دوست داشتند دربارهشان بگویند.
The Roman emperor Commodus wanted to kill a rhinoceros with a bow and arrow, and he wanted to do it in the Colosseum. Commodus’s passion for hunting animals was so fervent that he dreamt of shooting a tiger, an elephant, and a hippopotamus; his prowess was such that people claimed he never missed when hurling his javelin or firing arrows from his bow. For fourteen days near the end of AD 192, the emperor mounted one of the most lavish and spectacular gladiatorial games Rome had ever seen. Commodus himself was the star attraction, and people rushed from all over Italy to witness the spectacle. But this slaughter was simply the warm-up act to the main event: the emperor was also planning to fight as a gladiator.
Why did Roman rulers spend vast resources on such over-the-top displays―and why did some emperors appear in them as combatants? Why did the Roman rabble enjoy watching the slaughter of animals and the sight of men fighting to the death? And how best can we in the modern world understand what was truly at stake in the circus and the arena? In The Day Commodus Killed a Rhino, Jerry Toner set out to answer these questions by vividly describing what it would have been like to attend Commodus’ fantastic shows and watch one of his many appearances as both hunter and fighter.
Highlighting the massive logistical effort needed to supply the games with animals, performers, and criminals for execution, the book reveals how blood and gore were actually incidental to what really mattered. Gladiatorial games played a key role in establishing a forum for political debate between the rulers and the ruled. Roman crowds were not passive: they were made up of sophisticated consumers with their own political aims, which they used the games to secure. In addition, the games also served as a pure expression of what it meant to be a true Roman. Drawing on notions of personal honor, manly vigor, and sophisticated craftsmanship, the games were a story that the Romans loved to tell themselves about themselves.