دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Zvi Ben-Dor Benite
سری: Harvard East Asian Monographs
ISBN (شابک) : 0674017749, 9780674017740
ناشر: Harvard University Asia Center
سال نشر: 2005
تعداد صفحات: 286
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Dao of Muhammad: A Cultural History of Muslims in Late Imperial China به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دائو محمد: تاریخ فرهنگی مسلمانان در اواخر چین شاهنشاهی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب یک مکتب اسلامی-کنفوسیوسی را مستند می کند که عمدتاً در دلتای یانگزی در قرن هفدهم و هجدهم شکوفا شد. این کتاب با تکیه بر مطالبی که قبلاً مطالعه نشده بود، شبکه ای از دانشمندان مسلمان را بازسازی می کند که مسئول ایجاد و پخش مجموعه بزرگی از مطالب مکتوب اسلامی چینی هستند - به اصطلاح هان کتاب. در پس زمینه ظهور سلسله مانچو چینگ، دائوی محمد نشان می دهد که چگونه ایجاد این مجموعه و شبکه علمی که از آن حمایت می کرد، در زمینه گفتگوی شدید بین دانشمندان مسلمان، زمینه اجتماعی کنفوسیوس آنها و حاکمان امپراتوری چین
با براندازی این ایده که مشارکت در فرهنگ کنفوسیوس مستلزم محو همه هویتهای دیگر است، این کتاب بینشی از جهان گروهی از دانشمندان ارائه میکند که احساس میکردند مطالعه آنها در مورد اسلام کلاسیک ها یک «مدرسه» برحق را در چشم انداز روشنفکری کنفوسیوس تشکیل می دادند. این مردان اولین مسلمانانی نبودند که بر کلاسیک چینی تسلط یافتند. اما آنها اولین کسانی بودند که خود را به طور خاص به عنوان مسلمانان چینی بیان کردند و اسطوره های بنیادی را ایجاد کردند که جایگاه آنها را هم در اسلام و هم در فرهنگ چین معنا می کرد.