The Dancing Lares and the Serpent in the Garden: Religion at the Roman Street Corner

فراگیرترین خدایان در روم باستان هیچ اسطوره‌ای سنتی به آنها متصل نبودند، و همچنین پرستش آنها توسط نخبگان سازماندهی نشده بود. در سرتاسر جهان روم، گوشه‌های خیابان‌های محله، مرزهای مزرعه و کانون‌های خانوار، زیارتگاه‌های کوچکی را برای لارس‌ها محبوب، یک جفت خدایان کوچک و شاد و رقصنده، نشان می‌دادند. این زیارتگاه‌ها عمدتاً توسط رومی‌های معمولی و اغلب توسط بردگان و آزادگان نگهداری می‌شد، که فرقه لارها نقش رهبری عمومی منحصر به فردی را برای آنها فراهم می‌کرد. در این کتاب جامع و پر مصور، اولین کتابی که بر روی لارها تمرکز کرد، هریت فلاور گزارشی بسیار بدیع از این خدایان و راهی جدید برای درک تجربه زیسته مذهب روزمره روم ارائه می‌دهد.

فلور با گردآوری طیف وسیعی از شواهد، تفسیر جدیدی از ماهیت بسیار مورد مناقشه لارها ارائه می دهد. او معتقد است که آنها، همانطور که بسیاری استدلال کرده اند، ارواح مردگان نیستند، بلکه محافظان خیرخواه هستند - خدایان مکان، به ویژه خانه و محله، و سفر. او آیین های بزرگداشت لارها، مکان های مذهبی آنها، و نماد نگاری آنها، و همچنین معنای مارهایی که اغلب در کنار لارها در نقاشی های باغ ها به تصویر کشیده می شوند را بررسی می کند. او همچنین به کامپیتالیا، جشنواره محبوب محله میان زمستان به افتخار لارها نگاه می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه سیاست آن نقش کلیدی در خشونت فزاینده رم در دهه‌های 60 و 50 قبل از میلاد و همچنین در تلاش‌ها ایفا کرد. از آگوستوس برای ارتباط با مردم عادی ساکن در محله‌های محلی شهر.

بازنگری در مورد خدایان به ظاهر فروتن که در دنیای مذهبی رومی‌ها مرکزیت داشتند، این اولین گزارش مهم از طیف کامل است. عبادت لارها در خانه ها، محله ها و معابد روم باستان.

The most pervasive gods in ancient Rome had no traditional mythology attached to them, nor was their worship organized by elites. Throughout the Roman world, neighborhood street corners, farm boundaries, and household hearths featured small shrines to the beloved lares, a pair of cheerful little dancing gods. These shrines were maintained primarily by ordinary Romans, and often by slaves and freedmen, for whom the lares cult provided a unique public leadership role. In this comprehensive and richly illustrated book, the first to focus on the lares, Harriet Flower offers a strikingly original account of these gods and a new way of understanding the lived experience of everyday Roman religion.

Weaving together a wide range of evidence, Flower sets forth a new interpretation of the much-disputed nature of the lares. She makes the case that they are not spirits of the dead, as many have argued, but rather benevolent protectors―gods of place, especially the household and the neighborhood, and of travel. She examines the rituals honoring the lares, their cult sites, and their iconography, as well as the meaning of the snakes often depicted alongside lares in paintings of gardens. She also looks at Compitalia, a popular midwinter neighborhood festival in honor of the lares, and describes how its politics played a key role in Rome’s increasing violence in the 60s and 50s BC, as well as in the efforts of Augustus to reach out to ordinary people living in the city’s local neighborhoods.

A reconsideration of seemingly humble gods that were central to the religious world of the Romans, this is also the first major account of the full range of lares worship in the homes, neighborhoods, and temples of ancient Rome.