The Culture Industry and Participatory Audiences

این پروژه نقد جدیدی از شیوه های رسانه ای مشارکتی ارائه می دهد. در حالی که مفهوم فرهنگ مشارکتی اغلب به عنوان تجسم امکان آینده‌ای بالقوه آرمان‌شهری از مشارکت و مشارکت رسانه‌ها تئوری می‌شود، این کتاب استدلال می‌کند که صنعت فرهنگ، همانطور که تطبیق می‌یابد و تغییر می‌کند، لحظاتی از مشارکت مجاز را فراهم می‌کند که تحت سلطه رسانه‌ها انجام می‌شود. صنعت. این کتاب از طریق بازگویی انتقادی تجربه ایجاد یک سری وب در استرالیا (با مخاطبان جهانی) خارج از ساختارهای صنعت فرهنگ، استدلال می‌کند که در حالی که فرهنگ مشارکتی با استفاده از فناوری‌های رسانه‌ای همگرا، مصرف‌کنندگان رسانه را قادر می‌سازد تا تولیدکنندگان رسانه شوند، این اتفاق می‌افتد. از طریق پلتفرم های کنترل شده توسط صنعت. معماری نوظهور اینترنت مجموعه‌ای از پلتفرم‌ها را ایجاد کرده است که می‌تواند در آن مشارکت داشته باشد. این پلتفرم ها هستند که به فضاهایی برای دسترسی کنترل شده به شیوه های فرهنگی مشارکتی تبدیل می شوند.

This project offers a new critique of participatory media practices. While the concept of participatory culture is often theorised as embodying the possibility of a potentially utopian future of media engagement and participation, this book argues that the culture industry, as it adapts and changes, provides moments of authorised participation that play out under the dominance of the industry. Through a critical recounting of the experience of creating a web series in Australia (with a global audience) outside of the culture industry structures, this book argues< that whilst participatory culture employing convergent media technologies enables media consumers to become media producers, this takes place through platforms controlled by industry. The emerging architecture of the Internet has created a series of platforms whereparticipation can take place. It is these platforms that become spaces of controlled access to participatory cultural practices.