The Cube and the Face: Around a Sculpture by Alberto Giacometti

مکعب آلبرتو جاکومتی 1934 برای بسیاری به عنوان غیرمعمول هنرمند سوئیسی متمایز است، تنها اثر مجسمه‌سازی انتزاعی در یک اثر گسترده که هدف آن کاوش واقعیت بود.
           
با مکعب و صورت، مورخ هنر و فیلسوف مشهور فرانسوی، ژرژ دیدی هوبرمن، تجزیه و تحلیل دقیق مکعب انجام داده است، و با طرح ها، حکاکی ها، متون و متون هنرمند مشورت کرده است. دیگر آثار مجسمه‌سازی در سال‌های قبل و بعد از خلقت مکعب. مکعب، به نظر او، واقعاً استثنایی است - اثری بدون خویشاوندی سبکی واضح با آثاری که قبل یا بعد از آن آمده اند. در عین حال، دیدی هوبرمن نشان می‌دهد، مکعب نشان‌دهنده گذار بین مراحل سوررئالیستی و رئالیستی هنرمند است و حاوی عناصر بسیاری از آگاهی زیبایی‌شناختی جاکومتی، از جمله علاقه او به ابعاد، رابطه بدن با هندسه است. و پرتره - یا آنچه دیدی هوبرمن آن را «انسان‌سازی انتزاعی» می‌نامد. دیدی-هوبرمن با تکیه بر فروید، باتای، لیریس و دیگرانی که جاکومتی به‌عنوان تأثیرگذار شناخته می‌شوند، به طرفداران و مجموعه‌داران هنر جاکومتی رویکردی جدید به کارهای انتقالی ارائه می‌کند.

Alberto Giacometti’s 1934 Cube stands apart for many as atypical of the Swiss artist, the only abstract sculptural work in a wide oeuvre that otherwise had as its objective the exploration of reality.
           
With The Cube and the Face, renowned French art historian and philosopher Georges Didi-Huberman has conducted a careful analysis of Cube, consulting the artist’s sketches, etchings, texts, and other sculptural works in the years just before and after Cube was created. Cube, he finds, is indeed exceptional—a work without clear stylistic kinship to the works that came before or after it. At the same time, Didi-Huberman shows, Cube marks the transition between the artist’s surrealist and realist phases and contains many elements of Giacometti’s aesthetic consciousness, including his interest in dimensionality, the relation of the body to geometry, and the portrait—or what Didi-Huberman terms “abstract anthropomorphism.” Drawing on Freud, Bataille, Leiris, and others Giacometti counted as influence, Didi-Huberman presents fans and collectors of Giacometti’s art with a new approach to transitional work.