دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [Unabridged]
نویسندگان: J.S. Dunn
سری:
ISBN (شابک) : 9781443841856, 1443841854
ناشر: Cambridge Scholars Publishing
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 275
[30]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 290 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Crowe Memorandum: Sir Eyre Crowe and Foreign Office Perceptions of Germany, 1918-1925 (English, Spanish, French, Italian, German, Japanese, Chinese, Hindi and Korean Edition) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یادداشت کرو: ادراکات سر ایر کرو و وزارت خارجه آلمان، 1918-1925 (نسخه انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، ژاپنی، چینی، هندی و کره ای) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
با نزدیک شدن به صدمین سالگرد آغاز جنگ جهانی اول، دانشجویان تاریخ علل، رفتار و پیامدهای جنگ را دوباره بررسی خواهند کرد. در هر یک از اینها، سر ایر کرو نقش بسیار مهمی داشت. با این حال، خارج از محافل دانشگاهی و دیپلماتیک، نام او کمتر شناخته شده است. او که «خارجی» در وزارت خارجه بود، در یک مدرسه دولتی یا دانشگاه انگلیسی شرکت نکرد. او در آلمان به دنیا آمد و تحصیل کرد. با این حال، او به دلیل تخصص منحصر به فردش به سمت معاونت دائمی وزیر از سال 1920 تا زمان مرگش در سال 1925 ارتقاء یافت و در این مدت، نه همیشه دوستانه، با نخست وزیران و وزرای خارجه مانند لوید جورج، کرزن، رمزی مکدونالد و آستن کار کرد. چمبرلین پس از مرگ، استنلی بالدوین او را تواناترین کارمند عمومی ما خواند. ایر کرو شرکت کننده در رویدادهایی بود که به جنگ 1914-1918 منجر شد، یکی از سازمان دهندگان اصلی محاصره آلمان بود، به پایان دادن به بحران روهر 24-1923 و همچنین پذیرش طرح داوز در کنفرانس لندن 1924. اندکی قبل از مرگش، او یک کابینه بدبین را متقاعد کرد که سیاستی را بپذیرند که در پیمان لوکارنو به اوج خود رسید. با این حال، کرو نقش عجیبی را در کنفرانس صلح پاریس در سال 1919 ایفا کرد. آگاه ترین کارشناس بریتانیا در مورد آلمان، قبل از امضای معاهده ورسای توسط لوید جورج به حاشیه رانده شد، اما سپس نقش اصلی را به عنوان سفیر تام الاختیار ایفا کرد. یادداشت کرو در سال 1907 برای بیش از چهل سال تأثیر عمیقی بر برداشت های وزارت خارجه از آلمان داشت. «خط کرو» در آلمان قبل از جنگ جهانی دوم توسط نویل چمبرلین و سفیر بریتانیا در برلین، نویل هندرسون، مخالفت کردند. کرو معتقد بود که آلمان کشور بزرگی است، اما بریتانیا در زمانی که نیاز به ایستادگی داشت، امتیازات زیادی به دولت خود داده است. دیپلماتهای وزارت خارجه حتی در حال تکان دادن نسخههایی از این یادداشت (که در آن زمان یک سند منتشر شده بود) در چهره روزنامهنگاران روزنامه تایمز حامی مماشات مشاهده شدند. این کتاب عمدتاً بر روی یادداشت 1907 و حرفه کرو پس از جنگ تمرکز دارد، اما بینش های زیادی را در مورد شخصیت ها، استعدادها و شکست های تعدادی از بازیکنان در این دوره خارق العاده از تاریخ ارائه می دهد.
As we approach the 100th anniversary of the outbreak of the First World War, students of history will revisit the causes, conduct and aftermath of the war. In each of these, Sir Eyre Crowe played a very significant role. Yet, outside academic and diplomatic circles, his name is little known. An 'outsider' in the Foreign Office, he neither attended an English public school or university. He was born and educated in Germany. Yet he rose because of his unique expertise to be the Permanent Under-Secretary from 1920 until his death in 1925, during which time he worked, not always amicably, with prime ministers and foreign secretaries such as Lloyd George, Curzon, Ramsay Macdonald and Austen Chamberlain. On his death, Stanley Baldwin called him our ablest public servant. Eyre Crowe was a participant in events that led to the 1914-1918 war, was one of the main organisers of the blockade of Germany, helped to end the Ruhr crisis of 1923-24, as well as the acceptance of the Dawes Plan at the 1924 London Conference. Shortly before he died, he persuaded a sceptical Cabinet to accept a policy that culminated in the Locarno Pact. Yet, Crowe played a strange role at the Paris Peace Conference of 1919. Britain's most knowledgeable expert on Germany, he was marginalised by Lloyd George prior to the signing of the Versailles Treaty, but then played a leading part as Ambassador Plenipotiary. Crowe's Memorandum of 1907 had a profound influence upon Foreign Office perceptions of Germany for more than forty years. The 'Crowe line' on Germany was opposed by Neville Chamberlain and the British Ambassador in Berlin, Neville Henderson prior to the Second World War. Crowe had believed that Germany was a great nation, but that Britain had made too many concessions to its government when it needed to stand firm. Foreign Office diplomats were even seen waving copies of the memorandum (by then a published document) in the faces of journalists from the pro-appeasement Times newspaper. This book focuses mainly on the 1907 Memorandum and Crowe's career after the war, but it provides many insights into the characters, talents and failings of a number of players in this extraordinary period of history.