The Creolization of American Culture: William Sidney Mount and the Roots of Blackface Minstrelsy

کرئولیزاسیون فرهنگ آمریکا آثار هنری، نامه‌ها، کتاب‌های طراحی، مجموعه موسیقی و زندگی‌نامه نقاش ویلیام سیدنی ماونت (1807-1868) را به عنوان لنزی بررسی می‌کند که از طریق آن می‌توان دنیای ضدقومی چند قومیتی که مینسترلی های چهره سیاه را به دنیا آورد. به عنوان یک مرد جوان که در جامعه چند قومیتی طبقه کارگر در پایین ایست ساید نیویورک زندگی می کرد، مانت در تبادل موسیقی سیاه و سفید که نقاشی هایش به تصویر می کشد شرکت کرد. او که یک نوازنده مشتاق و کلکسیونر لحن و همچنین هنرمند بود، از اولین کسانی بود که کمانچه نوازان بومی، نوازندگان بانجو و رقصندگان را دقیقاً و با دلسوزی به تصویر کشید. مشاهدات دقیق و رندرهای دقیق او شواهدی غنی از تکنیک‌های اجرا و مسیرهای کلاسی شاگردی موسیقی ارائه می‌دهد که تمرین‌کنندگان سفیدپوست و سیاه‌پوست را به هم پیوند می‌داد. کریستوفر جی. اسمیت در نقاشی‌های خود و همچنین سایر آثار قدیمی، شیوه‌های اجرایی سنت‌های موسیقی و رقص آمریکایی آفریقایی‌تبار و انگلیسی-اروپایی را در حالی که صداهای آن جهان را بازیابی می‌کند، ردیابی می‌کند. علاوه بر این، اسمیت از تصاویر مونت از ساخت موسیقی سیاه و سفید استفاده می‌کند تا دیدگاه‌های تازه‌ای را درباره انتقال فرهنگی بین قومیتی در بافت‌های شمالی و شهری باز کند، و نشان دهد که چگونه رودخانه‌ها، آب‌نماها و دیگر مکان‌های تعامل بین نژادی با انتقال فرهنگ موسیقی از از جنوب به شمال و عقب. "آفریقایی شدن" آهنگ های انگلیسی-سلتی، "سنتز کرئول" موسیقایی مینسترلسی را ایجاد کرد، مجموعه ای از واژگان ملودیک و ریتمیک، رپرتوارها، آهنگ ها و تکنیک های موسیقی که پایه و اساس موسیقی عامه پسند آمریکایی شد.

The Creolization of American Culture examines the artworks, letters, sketchbooks, music collection, and biography of the painter William Sidney Mount (1807–1868) as a lens through which to see the multiethnic antebellum world that gave birth to blackface minstrelsy. As a young man living in the multiethnic working-class community of New York's Lower East Side, Mount took part in the black-white musical interchange his paintings depict. An avid musician and tune collector as well as an artist, he was the among the first to depict vernacular fiddlers, banjo players, and dancers precisely and sympathetically. His close observations and meticulous renderings provide rich evidence of performance techniques and class-inflected paths of musical apprenticeship that connected white and black practitioners.

 

Looking closely at the bodies and instruments Mount depicts in his paintings as well as other ephemera, Christopher J. Smith traces the performance practices of African American and Anglo-European music-and-dance traditions while recovering the sounds of that world. Further, Smith uses Mount's depictions of black and white music-making to open up fresh perspectives on cross-ethnic cultural transference in Northern and urban contexts, showing how rivers, waterfronts, and other sites of interracial interaction shaped musical practices by transporting musical culture from the South to the North and back. The "Africanization" of Anglo-Celtic tunes created minstrelsy's musical "creole synthesis," a body of melodic and rhythmic vocabularies, repertoires, tunes, and musical techniques that became the foundation of American popular music.