در صورت تبدیل فایل کتاب The Consul به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کنسول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
رالف رامنی دائماً در حال فرار از خرابه های اروپای پس از جنگ
بوده است. او یکی از بنیانگذاران بینالملل موقعیتگرایان بود
که با همه آوانگاردهای پنجاه سال گذشته روبرو شد. همراهان
رامنی در سفر - گای دوبور، ایو کلاین، مارسل دوشان، ژرژ
باتای، ویلیام باروز، فلیکس گاتاری، ای. تامپسون—با هوشی تیز
و شوخ طبعی در اینجا به یاد میآیند.
با عکسها، نقاشیها، و کلاژهای خود رامنی و سایر مواد مستند
به وفور تصویرسازی شده است.
رالف رامنی (متولد 1934)، پسر یک جانشین، مکان های
آکسفورد و مدرسه هنر را رد کرد تا در سال 1951 به لندن برود و
در آنجا شروع به نقاشی کرد. او با پگین گوگنهایم و بعداً با
میشل برنشتاین ازدواج کرد. او در جنوب فرانسه با گربه خود،
بورژیا، زندگی می کند.
انترناسیونال موقعیت گرا که در دهه 1950 به عنوان یک
آوانگارد هنری برافروخته شد و به عنوان انقلابی سیاسی در قلب قیام
های پاریس 1968 منفجر شد، یک جنبش رادیکال سرسختانه و قانع کننده
را از نظر زیبایی و تئوری سیاسی ثابت کرد. گلچین MIT، که شامل
مطالب اصلی و غیرقابل یافتن و مقالات انتقادی با تمرکز بر شخصیت
مرکزی دوبور است، جاه طلبانه و هیجان انگیز است و بر اهمیت اعضای
گروه به عنوان نظریه پردازان سیاسی و شهری تمرکز دارد و اجازه نمی
دهد آنها را به عنوان نوشته شود. وارثان خاص دادا و هنر
سوررئالیستی به عنوان تحریک. این استدلال متقاعدکننده است، اگرچه
مقالات انتقادی اختصاص داده شده به هنر آنها (مثل یک سفر طولانی
در میان چندین فیلم دوبور) به اندازه مانیفست ها، تفکرات و مقالات
موضع جمعی گروه جذاب نیستند. فقط یادداشت پرشور تی.جی. کلارک و
دونالد نیکلسون اسمیت با شدت اسناد اصلی مطابقت دارند و جای تعجب
نیست، زیرا آنها به طور خلاصه شاخه بریتانیایی گروه بودند. کنسول،
که در آن رامنی عضو موسس SI زندگی و زمان خود را بازگو می کند،
دومین مورد از مجموعه تاریخ شفاهی است که توسط ناشر فرانسوی بربی
گردآوری شده (همراه با عکس) اما فاقد طعم خیابان و زندگی فکری دهه
50 پاریس است که به او اطلاع داده است. جلد قبلی، قبیله. داستان
رامنی حول محور SI نمی چرخد (مخصوصاً که او در اوایل راه اندازی
شد). از دیگر ادعاهای شهرت می توان به نقاشی در موزه تیت و ازدواج
با پیوند/خودکشی پگین گوگنهایم اشاره کرد. این ممکن است برای جذاب
کردن داستان رامنی کافی باشد، یا حداقل شاداب باشد، اما تک گویی
های خود توجیه کننده او مانع می شود و بی علاقگی مبهم او به
سیاست، کتاب را بدون مرکز می گذارد. اما گلچین امآیتی بهعنوان
خلاصهای زیبا از شاعرانهترین نوشتههای سیاسی است، اگرچه هنوز
اندازهگیری جزئی برای طرفداران، پیروان و انقلابیون آینده در
انتظار ترجمههای کامل مجله Situationist Internationale.
(سپتامبر)
Ralph Rumney has been in constant flight from the wreckage
of postwar Europe. Crossing paths with every avant-garde of
the past fifty years, he was one of the founding members of
the Situationist International. Rumney’s traveling
companions—Guy Debord, Yves Klein, Marcel Duchamp, Georges
Bataille, William Burroughs, Félix Guattari, E.P.
Thompson—are recalled here with sharp intelligence and dry
wit.
Profusely illustrated with Rumney’s own photos, paintings,
and collages and other documentary materials.
Ralph Rumney (b. 1934), a vicar’s son, turned down
places at Oxford and art school to go to London in 1951,
where he began painting. He was married to Pegeen
Guggenheim and, later, to Michèle Bernstein. He lives in
southern France, with his cat, Borgia.
Igniting as an arts avant-garde in the 1950s and
exploding as politically revolutionary at the heart of the
Paris 1968 uprisings, the Situationist International has proved
a tenaciously compelling radical movement in terms of asthetics
and political theory. The MIT anthology, which includes both
hard-to-find original material along with critical essays
focused on central figure Debord, is ambitious and exciting,
focusing on the group members' significance as political and
urban theorists, refusing to let them be written off as
idiosyncratic heirs of dada and surrealist art-as-provocation.
The argument is persuasive, though the critical essays devoted
to their art (like a lengthy amble through Debord's several
films) aren't nearly as riveting as the group's manifestos,
musings and collective position papers. Only the passionate
note by T.J. Clark and Donald Nicholson-Smith matches the
intensity of the original documents and no wonder, as they
briefly were the group's British wing. The Consul, in which SI
founding member Rumney recounts his life and times, is the
second in a series of oral histories assembled (with photos) by
French publisher Berreby, but it lacks the savor of '50s
Parisian street and intellectual life that informed his earlier
volume, The Tribe. Rumney's story doesn't revolve around the SI
(particularly as he was booted early on); other claims to fame
include a painting in the Tate Museum and a marriage to
scion/suicide Pegeen Guggenheim. That might be enough to render
Rumney's tale engaging, or at least juicy, but his
self-justifying soliloquies stand in the way, and his vague
uninterest in politics leaves the book without a center. But
the MIT anthology stands as a fine compendium of the most
poetic of political writings, albeit still a partial measure
for fans, followers and future revolutionaries awaiting the
complete translations of the journal Situationist
Internationale. (Sept.)