The Congress of Vienna and its Legacy

در سال 1814 پنج سلسله سلطنتی اروپا، الکساندر اول روسیه و وزیرانی مانند مترنیخ و تالیران، به وین آمدند. کنگره وین یکی از نقاط عطف بزرگ در تاریخ دیپلماسی را رقم زد. اولین تلاش برای ایجاد یک "نظم بین المللی" برای تامین صلح برای قرن نوزدهم. طرحی برای مدل‌های حکمرانی جهانی امروزی مانند سازمان ملل، پاسخی بود به گسترش ناپلئون در سراسر اروپا، و به دنبال ایجاد سیستم‌های دولتی بود که او پشت سر گذاشت و در عین حال از امتیازات و قدرت نخبگان اروپا حمایت کرد. در اینجا، مارک جارت استدلال می‌کند که کنگره وین در واقع آغاز پایانی برای رژیم باستانی بود، با این حال، علیرغم فروپاشی آن پس از خودکشی کسلریگ، «سیستم کنگره» تا به امروز تأثیر زیادی داشته است. نقش دیپلماسی به عنوان وسیله ای برای حل مناقشه، عملکرد چندجانبه گرایی و تاکید بر سازمان های بین المللی برای تضمین ملی...

In 1814 the five reigning dynasties of Europe, Alexander I of Russia and ministers such Metternich and Talleyrand, descended upon Vienna. The Vienna Congress marked one of the great turning points in diplomatic history; the first attempt to create an 'international order' to secure peace for the nineteenth century. The blueprint for modern-day global governance models such as the UN, it was a response to Napoleon's expansion across Europe, and sought to build upon the state systems he left behind whilst shoring up the privileges and power of Europe's elite. Here, Mark Jarrett argues that the Congress of Vienna in fact marked the beginning of the end for the Ancien Regime, yet, despite its disintegration following the suicide of Castlereagh, the 'congress system' has had an enormous influence up to the present day. The role of diplomacy as a means to conflict resolution, the workings of multi-lateralism and the emphasis on international organizations to guarantee national...