The Conduct of Inquiry: Methodology for Behavioral Science

آبراهام کاپلان در بهترین متنی که تا به حال در فلسفه علوم اجتماعی نوشته شده است، بیش از آنچه که علوم رفتاری را از یکدیگر متمایز می کند، تأکید می کند. کاپلان از اختلافات تلخ میان افرادی که روش شناسی را انجام می دهند اجتناب می کند و در عوض ادعا می کند که آنچه مهم است ویژگی های ذاتی آرمان های کلی علوم اجتماعی است. او با مسائل خاص رشته های مختلف تنها تا آنجا که ممکن است در روشن کردن روش کلی تحقیق مفید باشد، سروکار دارد.

انجام تحقیق یک روش منظم، گرد و گسترده است. جستجوی گسترده در علوم رفتاری کاپلان توسط تجربه علوم با تاریخچه طولانی تر هدایت می شود، اما او نه به مشکلات آنها و نه به راه حل های آنها وابسته است. در عوض، او روش شناسی علوم رفتاری را به معنای وسیع روش و علم می پردازد. این اثر یک تمرین رسمی در فلسفه علم نیست، بلکه یک ارزیابی انتقادی و سازنده از استانداردها و راهبردهای در حال توسعه تحقیق اجتماعی معاصر است. او بر وظایف، دستاوردها، محدودیت‌ها و معضلات رشته‌های جدیدتر تأکید می‌کند.

فیلسوفان علم معمولاً تصمیم می‌گیرند در مورد کامل‌ترین علوم بنویسند، زیرا مشکلات در آنجا واضح‌تر است. نتیجه معمولاً برای دانشمند علوم رفتاری که وظیفه اش روشن کردن روش است، سود چندانی ندارد. در اینجا پیشینه ها و قیاس های علم فیزیک مبهم یا نامناسب هستند. انجام تحقیق راه درازی را در بهره گیری از نقاط قوت بینش های تحقیقات اجتماعی بدون ساده سازی دغدغه های مشترک شرکت علمی به عنوان یک کل انجام می دهد. همانطور که لئونارد بروم در ابتدای انتشار کتاب خاطرنشان کرد: "کاپلان یک شکاف را پر می کند و این کار را با وضوح تحسین برانگیز و اغلب شوخ طبعی جذاب انجام می دهد. فاقد شکوه، تظاهر و تظاهر است، و مسلماً بر آموزش و با شانس، در علوم رفتاری تحقیق کنید.\"

In arguably the finest text ever written in the philosophy of social science, Abraham Kaplan emphasizes what unites the behavioral sciences more than what distinguishes them from one another. Kaplan avoids the bitter disputes among people doing methodology, claiming instead that what is important are those qualities intrinsic to the overall aspirations of the social sciences. He deals with special problems of various disciplines only so far as may be helpful in clarifying the general method of inquiry.

The Conduct of Inquiry is a systematic, rounded, and wide-ranging inquiry into behavioral science. Kaplan is guided by the experience of sciences with longer histories, but he is bound neither to their problems nor to their solutions. Instead, he addresses the methodology of behavioral science in the broad sense of both method and science. The work is not a formal exercise in the philosophy of science but rather a critical and constructive assessment of the developing standards and strategies of contemporary social inquiry. He emphasizes the tasks, achievements, limitations, and dilemmas of the newer disciplines.

Philosophers of science usually choose to write about the most fully developed sciences because problems are clearer there. The result is ordinarily of little benefit to the behavioral scientist, whose task is clarification of method; here the precedents and analogies of physical science are obscure or inappropriate. The Conduct of Inquiry goes a long way in drawing upon the strengths of social research insights without simplifying the common concerns of the scientific enterprise as a whole. As Leonard Broom noted when the book initially appeared: "Kaplan fills a gap and does so with admirable clarity and often engaging wit. It lacks pomposity, pedantry, and pretension, and it is bound to make an impact on the teaching of and, with luck, research in the behavioral sciences."