The Concept of Passivity in Husserl's Phenomenology

بر اساس چالش هوسرل در برابر تقابل‌هایی مانند تقابل‌های بین فرم و محتوا و بین تشکیل و تشکیل، مفهوم انفعالی در پدیدارشناسی هوسرل فعالیت و انفعال را تفسیر می‌کند. نه به عنوان اصطلاحات متقابل انحصاری، بلکه به عنوان لحظات وابسته متقابل اعمال آگاهی. این کتاب سهم انفعال را در شکل‌گیری پدیده‌های متنوعی مانند سنتزهای زمانی، تداعی‌های ادراکی، تحقق حافظه و ارتباطات بین‌فرهنگی نشان می‌دهد. مطالعه دقیق پدیده های عاطفه، فراموشی، عادت و ترجمه تمایز بین سه معنای انفعال را مشخص می کند: پذیرا بودن، رسوب گذاری یا غیر واقعی بودن و بیگانگی. متون هوسرل به‌عنوان دفاع از این ایده تفسیر می‌شوند که بحران‌های فرهنگی با جایگزینی انفعال با فعالیت پایان نمی‌یابند، بلکه با داشتن بیشتر هر دوی این‌ها به پایان می‌رسند.

Building upon Husserl’s challenge to oppositions such as those between form and content and between constituting and constituted, TheConcept of Passivity in Husserl’s Phenomenology construes activity and passivity not as reciprocally exclusive terms but as mutually dependent moments of acts of consciousness. The book outlines the contribution of passivity to the constitution of phenomena as diverse as temporal syntheses, perceptual associations, memory fulfillment and cross-cultural communication. The detailed study of the phenomena of affection, forgetting, habitus and translation sets out a distinction between three meanings of passivity: receptivity, sedimentation or inactuality and alienation. Husserl’s texts are interpreted as defending the idea that cultural crises are not brought to a close by replacing passivity with activity but by having more of both.